Η κατάσταση που περιγράφει ο εξομολογουμενος δεν είναι απλώς μια παροδική ένταση στις σχέσεις του με τον πατέρα του ούτως ώστε να προσπαθήσει να τα ξαναβρεί μαζί του. Είναι μια μόνιμη κατάσταση. Ο μπαμπάς του έχει εξελιχθεί σε τοξικό για εκείνον πρόσωπο, επομένως το μόνο που έχει να κάνει είναι να απομακρυνθεί. Το θέμα δεν είναι να υπάρχουν τέλειες οικογένειες αλλά καλές οικογένειες. Το γεγονός ότι οι τελευταίες είναι λίγες είναι δείγμα παθογένειας της κοινωνίας, όχι αναγκαίο κακό. Δεν υπάρχει λόγος να το αντιμετωπίζουμε τους κακούς γονείς και τις προβληματικες οικογένειες ως κάτι φυσιολογικό που έλα μωρέ, δεν έγινε και κάτι, γονείς είναι, αίμα μας!