Δεν θέλω να σε απογοητεύσω αλλά οι εργαζόμενες γυναίκες και μητέρες στον 21ο αιώνα δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Δεν καταλαβαίνω γιατί, ενώ ο τρόπος που γράφεις δείχνει παιδεία, παρολαυτά οι απόψεις σου είναι τόσο συντηρητικές και αναχρονιστικές. Μια γυναίκα που εργάζεται δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θα γίνει καλή μητέρα.Αναρίθμητα τα παραδείγματα γυναικών που ενώ είχαν αποδεχτεί τον ρόλο τους στο σπίτι και αποποιήθηκαν την εργασία τους τελικά δεν αποδείχτηκαν καλές μητέρες, Την καλή μητέρα δεν την ορίζει το αν εργάζεται ή αν έχει άπλετο χρόνο, την ορίζει το αν θα δώσει στα παιδιά της τις σωστές αξίες ώστε να γίνουν μελλοντικοί και ισορροπημένοι ενήλικες. Δηλαδή μιλάμε για ποιοτικό χρόνο και όχι για ποσοτικό. Ως εκπαιδευτικός πιστεύω ακράδαντα ότι η ανατροφή ενός παιδιού πρέπει να περιλαμβάνει και να μάθει να στηρίζεται στα πόδια του και να διεκδικεί τη ζωή του. Και φυσικά στην ανατροφή εμπλέκονται και οι δυο γονείς. Δεν είναι ο μοναδικός ρόλος της γυναίκας να εγκυμονεί, να γεννάει και να μεγαλώνει τα παιδιά. Γι΄'αυτό υπάρχει και ο πατέρας, ο οποίος οφείλει να ασχολείται ενεργά και να βοηθάει ουσιαστικά με τα παιδιά. Αλλιώς η φύση θα είχε προνοήσει ώστε η γυναίκα να μπορεί να κάνει όλη τη διαδικασία μόνη της. Από την σύλληψη μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού. Οι δυο γονείς πρέπει αλληλοβοηθούνται, να αλληλοσυμπληρώνονται και να μοιράζουν τον χρόνο τους ΕΞΙΣΟΥ για την ανατροφή των παιδιών τους, άλλωστε γι'αυτό λέγονται γονείς. Αλλιώς θα είχαμε την μητέρα και τον δότη σπέρματος.
Η σύντροφός σου μπορεί αρχικά να συμφώνησε με τον όρο σου αλλά αργά η γρήγορα κατάλαβε ότι έτσι θα εγκλωβιστεί σε μια ζωή που δεν την γεμίζει και δεν της ταιριάζει. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά της να αλλάξει γνώμη και σε συμβουλεύω να της συγχαρείς που συνειδητά επιλέγει την ανεξαρτητοποίηση και την δική της προσωπική ευτυχία από μια ζωή που θα την έκανε δυστυχισμένη, όσο άνετη κι αν ήταν οικονομικά. Οι σχέσεις δεν είναι οικονομική συναλλαγή - σου παρέχω τα χρήματα/μου κάνεις την οικιακή βοηθό και την νταντά. Αυτό ακούγεται περισσότερο σαν να την προσλαμβάνεις ως υπάλληλο με αρμοδιότητες νοικοκυροσύνης και μεγαλώματος παιδιών. Και πίστεψέ με ακούγεται πολύ άσχημο και υποτιμητικό. Προσωπικά είμαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που ενώ δεν μου προσφέρει την οικονομική άνεση που διατυμπανίζεις ότι μπορείς να δώσεις, παρολαυτά εργάζομαι και εργάζεται, ο χρόνος μας στις δουλειές του σπιτιού μοιράζεται εξίσου, με βοηθάει όταν τύχει να είμαι κουρασμένη ή να μην προλαβαίνω και το σημαντικότερο είναι ότι βλέπω το σπίτι μου σαν χώρο χαλάρωσης και ξεκούρασης και όχι σαν χρυσή φυλακή έτοιμη να με πλακώσει.