Τίποτα ανεξήγητο δεν υπάρχει σε αυτό που περιγράφεις: ενθουσιάζεσαι, και όταν σβήνει ο ενθουσιασμός, απλά δε θέλεις κάτι περαιτέρω. Και καλύτερα από το να μένεις κάπου από συνήθεια ή με το ζόρι.