Αυτό λύνεται μόνο αν πάψεις εντελώς την υπερπροσπάθεια και ρισκάρεις αυτό που φοβάσαι -το να σε αφήσουν εντελώς υποθέτω-. Επίσης χρειάζεται δύο πράγματα να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς. Το ένα είναι πόσο ανάγκη έχεις την αγάπη και την αποδοχή των φίλων σου. Που είναι αποδεκτό. Από την άλλη το ψέμα του μυαλού πως χωρίς αυτά δεν μπορείς να νιώθεις ασφαλής. Μπορείς να νιώθεις ασφαλής σε κάθε στιγμή επειδή είσαι εσύ μαζί σου. Το άλλο είναι να παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι φοβάσαι μια εγκατάλειψη ,μια απόρριψη και να δώσεις πρόσβαση μέσα σου στο να νιώσεις αυτή την απόρριψη και εγκατάλειψη στο φουλ ,να δεις τι είναι ,από που πηγάζει και να το δεις ως κάτι που ακόμα και να συμβεί είσαι ανοιχτή να το νιώσεις και δεν το φοβάσαι και αποφεύγεις σαν συναίσθημα. Γιατί από αυτό το συναίσθημα τρέχεις διαρκώς με το να ανησυχείς. Επίσης με το να είσαι ο εαυτός σου κάθε φορά και να συνειδητοποιεις κάθε φορά ότι "α ήμουν έτσι σήμερα και παρόλα αυτά δεν με κάνανε πέρα οι φίλες μου" ίσως χτίσεις μια απόδειξη επιβεβαίωση μέσα σου με την επανάληψη της συνειδητοποίησης αυτής. Τέλος , πρακτικές που αυξάνουν το να είσαι ασφαλής στην εδώ και τώρα στιγμή όπως αναπνοές ή κάποιος διαλογισμός σίγουρα θα βοηθούσαν. Το μυαλό σου φεύγει από το παρόν , τρέχει σε μια μελλοντική απορριψη , κρίνει διαρκώς και δεν αποδέχεται την κατάσταση όπως έχει . Μην σε προδίδεις και μην σε κουράζεις με υπερπροσπάθειες. Να είσαι αληθινή και να έχεις ο,τι συμπεριφορά σε κάνει περήφανη για σένα ! Βάλε το να σε γνωρίσεις καλύτερα και να απελευθερωθείς από όλα αυτά πάνω απολα. Πάνω από το να είσαι η αγαπημένη φίλη. Πάνω απολα , το να είσαι ελεύθερη από αυτά τα συναισθήματα που σε περιορίζουν .