Το καλύτερο θα ήταν να αφήσεις ήσυχο το ζευγάρι.
Καταλαβαίνω τον πόθο σου γι' αυτόν αλλά δεν είναι σωστό.
Πιστεύω πως ναι πρέπει να της εξηγήσεις τι συμβαίνει κι έχεις αυτή την παράξενη συμπεριφορά απέναντί της.
Από εκεί και πέρα κάνε ό,τι επιθυμείς, συνέχισε όπως νομίζεις γιατί έτσι κι αλλιώς αυτό που κάνεις εσύ πολλοί άνθρωποι το θεωρούν ισχυρή θέληση, επιμονή και διεκδίκηση.
Προσοχή! Μην ξεγελαστείς ακόμα κι από αυτούς που θα σου πουν ή θα σου γράψουν πως είναι κατά αυτού που κάνεις.
Πάρα πολλοί και πάρα πολλές θεωρούν διεκδίκηση αυτό που κάνεις εσύ, ακόμα κι αν δήθεν το κατακρίνουν με τη μέγιστη υποκρισία.
Προσωπικά που μια ζωή σεβόμουν τα όχι που άκουγα, που δεν έμπαινα ανάμεσα σε ζευγάρια, που δεν επέμενα όταν έβλεπα ότι δεν έχω πέραση, γενικά που σεβόμουν τις επιλογές των άλλων κι ας μην ήμουν εγώ ανάμεσα σε αυτές, χλευάζομαι κι αντιμετωπίζομαι ως ανώριμος, μη διεκδικητικός, άπειρος που δεν ξέρει να χειριστεί τις καταστάσεις και δεν γνωρίζει από ανθρώπινες σχέσεις, ότι δεν μπορώ να ελιχθώ κι ένα σωρό άλλα.
Έχω ακούσει από αφηρημένου στυλ χαζομάρες όπως ότι η αλλαγή δεν μου είναι προσφιλής και ότι η αδράνεια μ' έχει οδηγήσει στην ερωτική μοναξιά (που αν ρωτήσεις αυτούς που τα λένε αυτά δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι να σου απαντήσουν τι εννοούν με αυτές τις ''βαθυστόχαστες'' ανοησίες) μέχρι ότι ''τρέμω στην ιδέα ότι είμαι outsider της ζωής και δεν άρπαξα τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν'' (συμπέρασμα που έβγαλε ένας άκυρος χωρίς καν να με ξέρει), ακόμα κι ότι φταίω εγώ για τη μοναξιά μου επειδή δεν διεκδικώ κι ότι έχω έλλειψη κοινωνικής εμπειρίας και δεν εκπλήσσεται που είμαι μόνος κι άλλα πολλά συμπεράσματα από έναν άλλο άκυρο βολεμένο. Α, κι ότι δεν προσπαθώ να αλλάξω ό,τι δεν πάει καλά στη ζωή μου ενώ θα έπρεπε να κάνω αλλαγές, να μην λέω τα ίδια και τα ίδια και να μην εγκαθιστώ την αδράνεια στη ζωή μου και δεν εκτιμώ τις λύσεις που μου προτείνονται (από άλλο άσχετο άτομο που βγάζει συμπεράσματα χωρίς καν να ξέρει).
Κοινό όλων αυτών που ανέφερα είναι (πέρα από την προσβολή και τη λύπη που θέλουν να μου προσφέρουν) ότι είναι υπέρμαχοι της διεκδίκησης.
Κι αυτοί κι άλλοι τόσοι άνθρωποι ακόμα κι αν σε κατακρίνουν εσένα προσωπικά για την εξομολόγησή σου, ακόμα κι αν σου πουν ότι λανθάνεις όπως χειρίζεσαι το θέμα με τον συνάδελφό σου που έχεις ερωτευτεί.
Προσωπικά ξέρω ότι όταν ο άλλος άνθρωπος είναι αλλού, δεν επιμένουμε.
Αλλά ίσως να κάνω και λάθος.
Έτσι όμως λειτουργώ, αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία μου κι εγώ μόνο ξέρω τι πόνο έχω νιώσει και συνεχίζω να νιώθω.
Κι επειδή μιλάς για ευκαιρία στην εξομολόγησή σου και λες πως δεν σου έδωσε μια ευκαιρία ενώ με την άλλη έκανε και σχέση, να σου πω ότι καταλαβαίνω πολύ καλά πώς νιώθεις. Καταλαβαίνω πως νιώθεις πληγωμένη κι αδικημένη αφού τον έχεις ερωτευτεί.
Προσωπικά να σου πω πως σε τέσσερις μήνες κλείνω τα 40 και μου έχει δοθεί μόνο μία (1) ευκαιρία στη ζωή μου κι αυτή για λίγο χρονικό διάστημα.
Δεν πιστεύω πως η δική σου ζωή είναι έτσι, ελάχιστοι καταλαβαίνουν και συναισθάνονται όσα γράφω χωρίς να νιώθουν την ανάγκη χλεύης και κοροϊδίας προς το πρόσωπό μου ή την παροχή ''συμβουλών'' (αορίστων και απραγματοποίητων).
Μακάρι να βρεθεί ένας νέος έρωτας στη ζωή σου και να σε κάνει να τον ξεχάσεις αυτόν.
Το ξαναλέω, θεωρώ πως φέρεσαι άδικα στην κοπέλα του, δεν σου φταίει σε τίποτα, πρέπει να της εξηγήσεις γιατί έχεις αυτή τη συμπεριφορά αλλά μάλλον για τη δική μου άποψη θα φταίει η ''απειρία'' μου. Επίσης αν στο μέλλον χωρίσουν, ίσως να είστε μαζί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει εσύ να επισπεύσεις τον χωρισμό τους, αυτό θα είναι πολύ άτιμο και άδικο.
Τα ''ιερά τέρατα των επιτυχημένων σχέσεων'' που συχνάζουν εδώ ίσως σε συμβουλεύσουν καλύτερα.