Ορίστε που το ακούσαμε και αυτό! Δεν ξέρω αν ο Γαϊτάνος είναι ομοφυλόφιλος, αλλά αν είναι, έστω ως υπόθεση εργασίας, θέλω να επισημάνω την ανοησία κάποιων ομοφυλόφιλων, που είτε προσελκύονται από το στυλ των χρυσαυγητών, είτε υιοθετούν το στυλ αυτό, με γερά μπράτσα και αρβύλες. Ούτε οι γονυκλισίες, ούτε οι αρβύλες θα τους σώσουν, παρηκμασμένοι ηθικά και πνευματικά , όταν έρθει η Ώρα. Όπως δεν έσωσαν τους ομοφυλόφιλους που έμπαιναν στα S.A. του Ρεμ, τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Έξω από τις Αξίες του σεβασμού της αξίας της ζωής και της αξιοπρέπειας, χωρίς να εκχωρώ στον καθένα τη δικαιοδοσία να μου την καθορίσει, χωρίς την ελευθερία έκφρασης, σκέψης, ανάπτυξης της προσωπικότητας με ταυτόχρονη ισότητα απέναντι στο Νόμο και ισότητα στις ευκαιρίες, είναι το Σκοτάδι, κύριε Γαϊτάνε. Να το βράσω το φως των κεριών, που φωτίζουν τις μελίρρυτες μελωδίες σας. Έκανα το λάθος, πέστε το, την αποκοτιά πέστε, και πήγα στο Χυτήριο την Πέμπτη και όχι την Παρασκευή. Μόνος, χωρίς να ξέρω κανέναν. Δύο φορές κατέπεσαν στις αίθουσες των δικαστηρίων τα ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στην παράσταση, ακριβώς διότι ΔΕΝ παρουσιάζει το Χριστό ως ομοφυλόφιλο, αλλά παραλληλίζει την προδοσία του Ιούδα, που έγινε κακά τα ψέμματα κυρίως από το φόβο των Ρωμαίων, με την προδοσία του ερωτικού συντρόφου, από το φόβο της συντηρητικής, φοβικής και σκληρά ομοφοβικής κοινωνίας μιας επαρχιακής κωμόπολης του αμερικάνικου Νότου, η οποία είχε πολλά μυαλά σαν αυτά που ήταν έξω από το θέατρο. Ένιωσα φόβο, αλλά πάνω από όλα θλίψη για τη ρημαγμένη Ελλάδα του Μεσαίωνα, που ονειρεύεστε κε Γαϊτάνε. Ανοίξτε τα μάτια σας και δέστε πώς έχουν τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στις περισσότερες Ευρωπαϊκές και τις άλλες προηγμένες Πολιτείες. Υπουργοί που τους γυρεύει δανεικά η Ελλάδα των κουραδόμαγκων, των ασύδοτων λαμογιών, είναι ανοικτά ομοφυλόφιλοι και όχι κρυφές, και παντρεμένοι με άντρες... Ασυδοσία των ισχυρών είχαμε στην Ελλάδα, όχι υπερβολική ελευθερία και πάντως όχι των ομοφυλοφίλων. Έγκλημα υπάρχει παντού. Αλλά η Πολιτεία ξέρεις με ποιού το μέρος είναι. Εγώ πήγα με ένα πουκαμισάκι. Τί ήταν όλοι αυτοί που έρχονται με κράνη και ρόπαλα, μιλώ για πολίτες; Τόσοι τρομονόμοι (δημιουργία κλίματος φόβου σε μερίδα της κοινωνίας), τόσοι κουκουλονόμοι (κάλυψη του κεφαλιού, προσέλευση με πολεμική εξάρτηση) γιά ποιόν είναι κε Γαϊτάνε; Τί ορκ ήταν αυτά και τί παραληρούντες ρασοφόροι, που τους παρότρυναν με ηδονή; Κάποια στιγμή ο Παναγιώταρος είπε σε κάποιον, "αν σε πετύχουμε αλλού έχεις να φας..." και ένας ρασοφόρος έλεγε "έτσι θέλει, να το θυμάται".Ντροπή σε αυτόν και σε σας κε Γαϊτάνε. Έχουμε και αλλού αξίες, καλύτερες από την υποκρισία σας. Σιγά μην περιμένουμε να κανοναρχηθούμε αξιακά από τέτοιους ρασοφόρους και τέτοιους μουσικούς, που σαν κάτι μουσκεμένες εξηντάρες γλυκοκοιτούν τα μπράστα της ΧΑ, ώσπου να φάνε κι αυτές μια μπούφλα και ένα "άντε μωρή [...]" κατάμουτρα.
