Το θέμα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η πολιτική που αυτά εκφράζουν.Οι Ιταλοί ψήφισαν αντιμνημονιακά σε συντριπτικά ποσοστά. Μπερλουσκόνι + Γκρίλο = 54,3%. Βέβαια τους βοήθησε και η μεγάλη αποχή του 45%.Από όσο μπόρεσα να καταλάβω διαβάζοντας διάφορα μπλογκς αυτές τις μέρες, ο Μπερσιάνι υποσχέθηκε να συνεχίσει το πρόγραμμα της προσαρμογής και της λιτότητας, απλά με περισσότερη ανάπτυξη από ότι έλεγε. Η γνωστή κοροϊδία δηλαδή. Το ποσοστό που πήρε είναι περισσότερο απογοητευτικό από το ποσοστό που πήρε ο Μπερλουσκόνι.Επίσης μου κάνει εντύπωση το 9,1% του Μόντι, του Λουκά Παπαδήμου της Ιταλίας. Μια κυβέρνηση γεμάτη σκάνδαλα, με κορυφαίο την υπουργό που διόρισε συγγενείς ενώ λίγες μέρες νωρίτερα έκλαιγε για τα μέτρα λιτότητας που αναγκάζονταν να πάρει.Ο Γκρίλο παρουσιαζόταν από τα ΜΜΕ σαν ο τρελός του χωριού. Και αυτό εκνεύρισε τον κόσμο. Σε μικρότερο ποσοστό αυτό έγινε και με την χρυσή αυγή. Πολύ εκνευρίστηκαν από το πως παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ και μέσα στην γενικότερη οργή την ψήφισαν.Διάβασα ότι αν βγει διαφορετικό κόμμα νικητής στην γερουσία και στην βουλή ξαναγίνονται εκλογές. Αν ξαναγίνουν εκλογές μάλλον θα κερδίσει ο Μπερλουσκόνι καθώς θα καλύψει και άλλο την διαφορά.Ας μην κατηγορούμε τους λαούς. Και εμείς ψηφίσαμε Γιώργο Παπανδρέου και οι Αμερικάνοι Τζωρτζ Μπους και οι Γερμανοί παλιότερα Χίτλερ κ.ο.κ.Η Ιταλία έχει και μία επιπλέον δικαιολογία. Εξέλεξε τον Ρομάνο Πρόντι που σύμφωνα με δημοσκοπήσεις ήταν ο χειρότερος Ιταλός πρωθυπουργός που είχε περάσει ποτέ. Πως μετά να μην το εκμεταλλευτεί ο Σύλβιο;