Απαντώ στον ΠαύλοΗ γνωστη και αγαπημένη ιστορία της αριστεράς, οποιος δεν είναι μαζί μου είναι η ηλίθιος η εγκληματίας.Οτα θα κατεβει στις εκλογές με μια άλλη λογική μπορεί και να τις κερδίσει.Η ιταλική αριστερά (Δημοκρατικό κόμμα) έχασε τις εκλογές κάτι μήνες πριν οταν έγινα οι εσωκομματικές εκλογές, ("πριμαριε") και οι ιταλοί αριστεροί προτίμησαν το Μπερσάνι ένα κλασσικό αριστερό που στηρίζει και στηρίζεται όσους ζουν από το κρατικό προϋπολογισμό. Σε μια χωρα που πάνω από το 60% του ενεργού πληθυσμού είναι επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενοι (αρκετά ομοια με την ελληνική) να λες ότι θα κάνει πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης διαχωρίζοντας μισθωτούς και "επιχειριματιες" και όχι πλουσιους και φτωχούς φανερώνει ότι οι ιδεολογικές παρωπίδες δεν σε αφήνουν να καταλάβεις την δομή και την δυναμική της κοινωνίας. Τελικά επιμένεις ότι είναι στραβός ο γιαλός. Υπάρχουν μισθοί των 3-5000 χιλιάδων euro που η πλειονότητα των αυτοαπασχολουμενων μονο να τους ονειρευτεί μπορεί.Αν στις κομματικές εκλογές είχε κερδίσεο ο Renzi τώρα θα είχαμε κυβερνήσει αριστεράs ψηφισμένη από το 70% των ψηφοφόρων.
