Για να ψηφήσεις πολιτικά πρέπει να έχεις πολιτικούς. Που να κάνουν πολιτική. Αν κρίνω από την Ελλάδα, οι "πολιτικοί" 6 μήνες πριν τις εκάστοτε εκλογές δουλεύουν σαν τρελοί και ασταμάτητα και μόλις τελειώνουν αυτές χαλαρώνουν, ενώ θα έπρεπε να γίνεται το ακριβώς αντίθετο. (Εξαιρώ την τωρινή κυβέρνηση).Με όρους τηλεπαιχνιδιού όμως δεν γίνεται η πολιτική στις μέρες μας? Μετά τις τελευταίες εκλογές, ζούμε το θέατρο του παραλόγου της επικοινωνιακής πολιτικής της Αξιοματικής αντιπολίτευσης (ο Θεός να την κάνει) vs Φαήλος+Δένδιας. Η ουσία της πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση, είναι έτσι και αλλιώς εκ των πραγμάτων προδιαγεγραμμένη, μιας και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ουδεμία σχέση έχει με την ρητορική των στελεχών της προεκλογικά. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα θα μου πεις. Υποθέτω όμως πως αν αυτό γινόταν 30 χρόνια πριν -δεν το ξέρω, δεν είχα γεννηθεί- θα υπήρχε και η ανάλογη (δίκαιη) αντίδραση. Δεν τα βάζω με τους πολιτικούς, από την κοινωνία και -πάνω κάτω- δημοκρατικά εκλέγονται όντας ο καθρέφτης της. Κούφια κοινωνία τζούφιοι πολιτικοί. Τύπου 1+1=2. Ουδεμία σχέση έχουν με ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ όπως ο γέρος Καραμανλής ο γέρος Παπανδρέου ο Μητσοτάκης κ.α. Και επειδή στην Ελλάδα πάει κιόλας σαν παράδοση η Πολιτική μπορείς εύκολα να κάνεις την σύγκριση. Παλιός Καραμανλής με τον κωστάκη, Α. Παπ με ΓΑΠ και Μητσοτός με Ντόρα. Φαύλος κύκλος που καταλήγει σε εκλογές και κυβερνήσεις με όρους τηλεπαιχνιδιού.
