«ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ Γ4/150/2000 ΦΕΚ Β' 246/02.03.2000Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝΈχοντας υπόψη το Ν. 1566/85κτλ, κτλΆρθρο 3. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΚτλ, κτλΠαράγραφος Δ)Δεν μπορούν να ορισθούν σημαιοφόροι και παραστάτες οι έχοντες ξένη υπηκοότητα και ξένη καταγωγή μαθητές. Μπορούν, να ορισθούν σημαιοφόροι και παραστάτες μαθητές που έχουν μεν ξένη υπηκοότητα αλλά είναι Ελληνικής καταγωγής. Μπορούν, εφόσον και οι γονείς τους το επιθυμούν να ορισθούν σημαιοφόροι και παραστάτες μαθητές που έχουν μεν ξένη υπηκοότητα αλλά είναι Ελληνικής καταγωγής.Κτλ, κτλΚάθε προηγούμενη σχετική με τα θέματα αυτά, παύει να ισχύει.(Π. Ευθυμίου)»Αυτός είναι ο ισχύων νόμος. Αν δεν μας αρέσει, να τον αλλάξουμε. Έτσι όμως όπως έχει, ΔΕΝ επιτρέπει ο σημαιοφόρος ή παραστάτης να είναι αλλοδαπός. Πέραν του νομικού θέματος, για ένα κατεξοχήν συμβολικό αντικείμενο όπως η σημαία, υπάρχουν και συμβολικά θέματα. Η σημαία, τα λάβαρα, ο επισείων, κτλ σχετίζονται με την εραλδική τέχνη και έλκουν καταγωγή από την φεουδαρχική εποχή. Ο σημαιοφόρος ήταν κάποιος ικανός πολεμιστής που έφερε στη μάχη το σύμβολο και ήταν έτοιμος να δώσει τη ζωή του για να το υπερασπιστεί. Αντίστοιχα, η σημαία δεν είναι βραβείο για να το μοιράζουμε αριστερά και δεξιά. Ο καλύτερος μαθητής έχει την τιμή να είναι σημαιοφόρος υπό τον όρο ότι ασπάζεται τον συμβολισμό της σημαίας. Το υποτιθέμενο νόημα είναι ότι ο καλύτερος του σχολείου είναι έτοιμος να υπερασπιστεί με τη ζωή του τα εθνικά ιδανικά. Και επειδή (είτε μας αρέσει, είτε όχι) η ελληνική σημαία φέρει τον Σταυρό, υπάρχουν και θρησκευτικές παράμετροι. Όταν, για παράδειγμα, η βασίλισσα Βικτώρια ανακηρύχθηκε και αυτοκράτειρα της Ινδίας, αποφάσισε να συστήσει ένα ακόμα ιπποτικό τάγμα, το «Τάγμα της Ινδικής Αυτοκρατορίας». Δεδομένου ότι υποψήφια μέλη του θα μπορούσαν να είναι όχι μόνο Άγγλοι (δηλ. χριστιανοί), αλλά και ντόπιοι μαχαραγιάδες, κτλ (δηλ. ινδουιστές, βουδιστές, μουσουλμάνοι, σίχ), το παράσημο δεν είχε σχήμα σταυρού (όπως τα άλλα), αλλά άνθους λωτού. Γιατί άραγε; Για να μπορούν να το φέρουν μέλη της πολυεθνικής αυτοκρατορίας, ανεξαρτήτου θρησκεύματος.Προσέξτε, σε όλα αυτά τα θέματα δεν προτείνω λύσεις. Απλά διατυπώνω τα ερωτήματα για τα οποία γνωρίζω ότι δεν υπάρχουν έτοιμες απαντήσεις. Π.χ. με βάση τα ανωτέρω, οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν θα είχαν δικαίωμα να είναι σημαιοφόροι, αφού η σημαία φέρει τον Σταυρό. Προφανώς όμως, αφού είναι έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα (και καλώς το έχουν, κατά την άποψή μου). Κανονικά όμως, η θρησκευτική τους πίστη είναι αυτή που τους απαγορεύει να φέρουν χριστιανικά σύμβολα (αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία). Ξέρω ότι οι αμαθείς θα πέσουν να με φάνε, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι αντικειμενική και δεν έχει να κάνει με τις εκλογικές προτιμήσεις κανενός. Δεν οφείλω εξηγήσεις σε κανέναν, αλλά, για όποια σημασία έχει, προκαταλαμβάνω λέγοντας ότι τη Χ.Α. τη σιχαίνομαι. Και πριν με λιθοβολήσετε για τις απόψεις μου, σκεφτείτε το εξής: Εάν η τήρηση της νομιμότητας έχει καταντήσει να επαφίεται στη «καλή προαίρεση» της ακροδεξιάς, ας μην αναρωτιόμαστε γιατί αυτή έχει αποκτήσει τέτοια εκλογική απήχηση.
Σχολιάζει ο/η