Ο Νοών... νοείτω 26.3.2013 | 17:24 Κατ’ αρχάς φίλε μου, η ανεξιθρησκεία και ο σεβασμός του Άλλου (ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, χρώματος, θρησκείας και απόψεων/προτιμήσεων) είναι δεδομένος και αδιαπραγμάτευτος. Αυτό όμως καθόλου δεν σχετίζεται με τη σημαία. Δεν αποτελεί «ανθρώπινο δικαίωμα» το να είσαι σημαιοφόρος. Ούτε και αποτελεί «βραβείο» το να είσαι σημαιοφόρος.Από τη στιγμή που μιλάμε για «εθνικό σύμβολο», εξ ορισμού, η σημαία αφορά μόνον όσους ανήκουν στο «έθνος». Κάποιος εκπρόσωπός του έχει ως αποστολή να προστατέψει τη σημαία. Ποιός θα είναι αυτός; Για τα δεδομένου του σχολείου, σημαιοφόρος είναι ο καλύτερος μαθητής. Στο συγκεκριμένο τελετουργικό (γιατί περί αυτού πρόκειται) το σημαντικό δεν είναι η ιδιότητα του «καλύτερου μαθητή». Το σημαντικό είναι είναι η ιδιότητα του μέλους του «έθνους». (Η βαθμολογία χρησιμοποιείται απλώς για να βρεθεί ποιό ακριβώς μέλος του έθνους θα ορισθεί «σημαιοφόρος» . Εκφράζομαι όσο πιο απλοϊκά γίνεται για να είμαι κατανοητός και από τους πιο κακόπιστους).Αυτή είναι η ratio legis της απόφασης που προανέφερα, αλλά και όλων των προηγούμενων, από θεσπίσεως του θεσμού της σχολικής παρέλασης. Επομένως, δεν ισχύει ότι «οι υπουργικές αποφάσεις αλλάζουν ανά πάσα στιγμή κατά όπως συμφέρει», όχι τουλάχιστον για το συγκεκριμένο ζήτημα. Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη φέρει την υπογραφή του κ. Ευθυμίου, ενός όχι ακριβώς ακροδεξιού πολιτικού (είναι γνωστή η φωτογραφία του με το περίστροφο, όταν επί χούντας ήταν αντάρτης του ΠΑΚ με το κωδικό όνομα «Αντώνης»).Επομένως, η όλη συζήτηση καταλήγει στο ερώτημα: «Ποιός ανήκει στο έθνος;» Νομικά μιλώντας, στο έθνος ανήκουν οι έχοντες ελληνική ιθαγένεια (και οι καταγόμενοι από αυτούς). Απλά πράγματα, άν το παλικάρι της φωτογραφίας δεν έχει ελληνική υπηκοότητα, είναι παράνομο να είναι σημαιοφόρος. Ηθικά μιλώντας, στο έθνος ανήκουν όσοι αισθάνονται μέλη του (όταν πχ ένας κινέζος αισθάνεται Έλληνας). Για να δώσω όμως ένα γνωστό αντιπαράδειγμα, θυμήσου την περίπτωση του Ο. Τσενάι. Ο (πολύ άξιος, από κάθε άποψη) νέος ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 12 ετών. Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι μέσα σε 3 χρόνια πρόλαβε να αποκτήσει ελληνική εθνική συνείδηση και να γίνει (από ηθική, έστω, άποψη) Έλληνας; Δηλαδή επειδή αυτός ο άνθρωπος ήθελε να σπουδάσει και να προκόψει, για να ξεφύγει από τη μιζέρια των παιδικών του χρόνων, πάει να πει ότι έγινε Έλληνας;;; Και άν ξαναπέσουν ντουφεκιές με την Αλβανία, ποιάν θα πρωτοπρολάβει ο καημένος ο Τσενάι να υπερασπίσει, την ελληνική ή την αλβανική σημαία; Το γνωρίζει ότι η κυβέρνηση της χώρας του εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ελλάδα; (Εμείς κάναμε μονομερή άρση του εμπόλεμου το 1987). Τώρα που έχει πάρει υποτροφία, σπουδάζει στις ΗΠΑ. Μήπως εκτός από Αλβανός και «Έλληνας», τώρα θα αισθάνεται και «Αμερικάνος»; Και άν κάνει διακτορική διατριβή στην Ελβετία, θα αισθάνεται επίσης και ολίγον «Ελβετός»; Και επομένως θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του για να υπερασπιστεί και την αλβανική και την ελληνική και την αμερικανική και την ελβετική σημαία; Και στην Ελβετία τί συνείδηση θα έχει; Αυτή των γερμανόφωνων της Βασιλείας; Ή μήπως την ιταλική του Λουγκάνο; Για να μην έχουμε τέτοιου είδους απορίες, ο ίδιος σε μεταγενέστερη συνέντευξή του(διαθέσιμη στο: http://dimitrisangelidis.blogspot.com/search/label/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82?updated-max=2011-06-06T23:51:00%2B03:00&max-results=20) εξήγησε: «Κάποια στιγμή λόγω της πίεσης αναγκάστηκα να πω ότι νιώθω περισσότερο Ελληνας από Αλβανός. Και δεν μου αρέσει που το είπα. Τι θα πει περισσότερο Ελληνας από Αλβανός; ... κάπως πιέστηκα να το πω, γιατί έπρεπε να γίνω αρεστός για να γίνω άξιος της σημαίας.»
