εμενα καθε φορα με πληττει η εικονα του τριχωτου καραβλαχου με το ανοιχτο μπροστα καρο πουκαμισακι για να φαινεται η τριχα και το χρυσο σταυρουδακι, ενω ταυτοχρονα το καημενο το κουμπακι του πουκαμισου γυρω απο την μπακα του παλευει να κρατηθει μεσα στην κουμποτρυπα, και ταυτοχρονως το μακρυ τελευταιο νυχακι σκαλιζει με μανια το συσσωρευμενο κερι του τριχωτου αυτιου....Αυτους ευθανασια ποτε θα τους κανουμε?
