Δεν λέω ότι οι ΧΑτες και οι αναρχικοί υποστηρίζουν πως η οδός προς το καλύτερο αύριο είναι ακριβώς η ίδια. Αυτό που ισχυρίστηκα είναι πως και οι δογματικά προσδοκώμενοι και στις δύο πλευρές ισχυρίζονται πως αυτοί είναι που αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο σε αντίθεση με τους καναπεδάτους που τους ενδιαφέρουν μόνο ευτελή πράγματα (όπως οι "γκόμενες" ή το να βρουν ένα ωραίο μέρος για να ξεκουράσουν το κουρασμένο από την δουλειά κορμί τους - ναι κάποιοι εργάζονται!). Και παρουσιάζεται ως υπέρτατη αλήθεια πως μόνο τα παραπάνω ευτελή πράγματα κάνουν οι καναπεδάτοι πως δεν συμμετέχουν ως πορείες και δεν πετάνε μολότοφ. Το να απέχουν συνειδητά και το να μάχονται για ένα καλύτερο αύριο με διαφορετικό αναίμακτο τρόπο δεν υπάρχει ως ενδεχόμενο! Αλλά είμαι σίγουρος πως αν ρωτήσεις τους Χρυσαυγίτες γιατί παλεύουν και αυτοί το καλύτερο αύριο θα σου προβάλλουν. Ένα αύριο χωρίς τράπεζες και καπιταλιστές (σε αυτό τα δύο άκρα συμφωνούν απόλυτα), με τέλειο κεντρικό σχεδιασμό, με φυλακές στους απατεώνες πολιτικούς (οι μαχητές της ακροαριστεράς είναι περισσότερο hardcore - προτιμούν τις εκτελέσεις!) και χωρίς μετανάστες. Ηλίθιοι αυτοί, ηλίθιοι και οι άλλοι της άκρας αριστεράς που ονειρεύονται πως ο κόσμος θα αλλάξει αν ζωστούμε όλοι με τα φυσεκλίκια μας και ξεκινήσουμε να κλέβουμε τα λεφτά που έχει βάλει ο καταθέτης στις τράπεζες. Σοβαρά τέτοιες απόψεις δεν μπορούν να σχολιαστές παρά μόνο από ανόητους...