Χωρίς να παραγνωρίζουμε την πιθανότητα κάμποσοι τραμπούκοι της ΧΑ να είναι θρασύδειλοι ψευτόμαγκες (όπου η ενδεχόμενη βίαιη αντίδραση στις πρακτικές τους να είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα), γεγονός παραμένει ότι ο "Λαϊκός Σύνδεσμος" βασίζει την δράση του: α) Σε συγκεκριμένα - προβεβλημένα στελέχη του, που είναι απόλυτα εξοικειωμένα στη βία (και αποτελούν τα "ινδάλματα- πρότυπα" για τους άλλους) και β) Στο στρατιωτικού τύπου οργανόγραμμα, με διάφορα επίπεδα επιχειρησιακής διοίκησης, που επιτρέπει (άνευ αντιλογίας) στην πραγματοποίηση ομαδικών χτυπημάτων (όπου η προσωπική "παλικαριά" του καθενός είναι δευτερεύουσας σημασίας). Επομένως, η αντίληψη ότι το ξυλοκόπημα τυχαίων χρυσαυγιτών, θα αποθαρρύνει από τη διάπραξη τραμπουκισμών, είναι εντελώς αβάσιμη. Αντιθέτως, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε περαιτέρω πόλωση, και ενδεχομένως, ανεξέλεγκτη κλιμάκωση και ανοικτή κοινωνική σύγκρουση (όπου οι παράπλευρες απώλειες - σε μετανάστες και όχι μόνο - θα είναι μεγαλύτερες απ' ό,τι στους ίδιους τους άμεσα εμπλεκόμενους. Και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι οπαδοί της "δυναμικής" αντίδρασης προς τη ΧΑ έχουν συνειδητοποιήσει πόσοι αθώοι μπορεί να γίνουν θύματα σ' αυτή τη σύγκρουση: Στους περισσότερους πολέμους οι άμαχοι πληρώνουν πολύ βαρύτερο φόρο αίματος, απ' ό,τι οι ίδιοι οι εμπόλεμοι). Εξ άλλου, επαναφέροντας τη συζήτηση στη σχέση μέσων ως προς τον επιδιωκόμενο ΑΝΣΚ (Αντικειμενικό Σκοπό), είναι γνωστό ότι η ΧΑ στρατολογεί νέα μέλη σε γυμναστήρια, αθλητικούς συλλόγους και σχολές πολεμικών τεχνών. Κυρίως απευθύνεται σε νέους ανθρώπους που νοιώθουν τον κοινωνικό αποκλεισμό, έχουν την εντύπωση ότι ζουν μια ζωή χωρίς νόημα/σκοπό και θεωρούν ότι με την ένταξή τους σε εξτρεμιστικές οργανώσεις, επιτέλους, μπορούν να κάνουν κάτι για να αλλάξουν την κοινωνία στην οποία ζούν. Και η ικανοποίηση από την εξυπηρέτηση του αγελαίου τους ένστικτου, καθόλου δεν πρόκειται να αντισταθμιστεί από ενδεχόμενο φόβο αντιποίνων. Αντιθέτως, η προοπτική ηρωοποίησής τους (είτε ως θύματα της αντίπαλης δράσης, είτε ως "εκδικητές" σε αντιφασιστικές επιθέσεις), θα κάνει τη συμμετοχή τους σε τραμπουκισμούς ακόμα πιο ενθουσιώδη. Με δύο λόγια, πρόκειται για νέους οι οποίοι συνιστούν πολύ προσφορότερο μέσο για βίαιη επίλυση διαφορών, από τους διάφορους αντιφασίστες, που είναι συνηθισμένοι στις ομιλίες στα αμφιθέατρα (ή έστω, σε ένα τελείως διαφορετικού τύπου "αντάρτικο πόλεων" με κουκούλες, πετροπόλεμο και μολότοφ). Συνεπώς, η χρήση τυφλής βίας κατά μελών (ή εικαζόμενων μελών) της ΧΑ, δεν αποτελεί ικανό μέσο για την επίτευξη του (όποιου - συζητήσιμο είναι) ΑΝΣΚ. Ως προς το τελευταίο: Έχει παρατηρηθεί τελευταία ότι η ΧΑ, στην προσπάθειά της να κάνει ανοίγματα σε λιγότερο λούμπεν στοιχεία (για να προσεταιριστεί πχ μικροαστούς), προσπαθεί να περιορίσει την τραμπουκική συμπεριφορά των μελών της. Αυτό βεβαίως, καθόλου δεν σημαίνει ότι απορρίπτει τη ρατσιστική της ιδεολογία. Ακόμα και στο (απολύτως απίθανο) ενδεχόμενο νίκης των αντιφασιστών σε ένα βίαιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους δρόμους, το μόνο που θα έχει επιτευχθεί είναι ο περιορισμός των επιθέσεων της ΧΑ. Μα το θέμα όμως δεν είναι μόνο η βία της ΧΑ, αλλά και η αύξηση της εκλογικής της επιρροής. Άν το ζήτημα ήταν μόνο η βία, τότε θα έπρεπε να είμαστε χαρούμενοι με τη σημερινή κατάσταση, αφού οι εκλογικοί σχεδιασμοί της ΧΑ έχουν οδηγήσει σε ανάλογη αυτοσυγκράτηση των μελών της. Από τα παραπάνω, είναι προφανές πως: 1) Δεν υπάρχει πιθανότητα οι αντιφασίστες να βγουν νικητές σε ενδεχόμενη ανοικτή σύγκρουση με τη ΧΑ. 2) Ακόμα και άν έβγαιναν νικητές, σε τίποτα αυτό δεν θα άλλαζε την επιρροή της ΧΑ σε διάφορα κοινωνικά στρώματα. 3) Η πιθανότητα ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης, μπορεί να έχει θύματα προερχόμενα σε εντελώς άσχετες κατηγορίες (δημοσιογράφους, ειρηνικούς ακτιβιστές, μέλη ΜΚΟ και μετανάστες, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς).Οι αντιφασίστες αδυνατούν να κατανοήσουν ότι μπαίνοντας στη λογική της «βίαιης λύσης», παίζουν το παιχνίδι της ΧΑ. Ακλουθώντας τη βλακώδη λογική του «πολεμάς τον εχθρό σου με τα ίδια του τα όπλα», καταλήγουν να παίζουν εναντίον ενός αντιπάλου, με τα όπλα που έχει επιλέξει ο αντίπαλος, στο γήπεδο που έχει επιλέξει ο αντίπαλος και τη στιγμή που έχει επιλέξει ο αντίπαλος: Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δεχθεί γκολ ήδη από τα αποδυτήρια.Τον αντίπαλο δεν το πολεμάς με τα ίδια του τα όπλα (τί ανοησία!!), τον αντίπαλο τον πολεμάς με αυτά τα μέσα που είναι προσφορότερα σε σένα – όχι σ’ αυτόν. Το μόνο που εξυπηρετεί η βία είναι η ικανοποίηση του αισθήματος προσωπικής εκδίκησης. Ας το σκεφτούν ορισμένοι αν αξίζει τον κόπο, γιατί ο Μακιαβέλι θα έλεγε ότι μπορείς να ξεκινήσεις έναν πόλεμο όποτε θέλεις. Από εκεί και πέρα όμως, δεν μπορείς να τον σταματήσεις, όποτε θέλεις.
