Λιγα χρονια και πολλα τηλεφωνηματα με αποκρυψη αργοτερα....Τα πραγματα γινονται τρομακτικα οταν ενας ανθρωπος σε κανει να μην μπορεις να ελεγξεις τα συναισθηματα σου και περιεργα οταν νιωθεις σχεδον αντιθετα συναισθηματα: εκεινη δεν θελει να τον φιλησει αλλα θελει να τον δει τυχαια εκεινος δε θελει να της δειξει το τραγουδι του αλλα θελει να παει σπιτι του..Αλλα ας μη γελιομαστε εκεινη ημουν εγω και εκεινος παντα εσυ.. εγω που μαλλον ποτε δε χωνεψα 100% οτι ηταν τοσο ευκολο να προχωρησεις και εσυ που ποτε δεν ησουν σιγουρος για τα αισθηματα σου..εγω που ποτε δεν ημουν η πρωτη σου επιλογη και εσυ που ησουν το μονιμο θεμα.. Και ετσι λοιπον καθομαι κ σκεφτομαι πως εχουν περασει τοσα χρονια και δεν εχω ζησει την καθημερηνοτητα σου, ξερω τις ιστοριες σου, και μερικα απτα ελατωματα σου αλλα οχι τις συνηθειες και τα μικρα καθημερινα..αντιστοιχα και εσυ..Σκεφτομαι οτι οταν γνωριστηκαμε ειμασταν αλλοι ανθρωποι και ειναι τουλαχιστονν χαζο να πιστευουμε οτι ειμαστε οι ιδιοι ακομα..οτι μαλλον κατι δεν παει καλα που οταν ενας απτους 2 δεν ειναι καλα γυριζει σε αυτην τ υποθεση.. Υπηρξαν πολλες ευκαιριες και καμμια δεν οδηγησε σε εμας χαρουμενους και μαζι.. Μηπως σημαινει κατι αυτο?