Μια συμβουλή θα θελα να δώσω σε όσους (ευτυχώς) δε έχουν ζήσει άσχημες καταστάσεις με καρκίνο.Να πείσουν τους μεγαλύτερους και αρκετά συχνά ξεροκέφαλους,ότι σε πολλές περιπτώσεις το πιο καλό γιατρικό είναι απλά η πρόληψη.Και το "έλα μωρέ αν πας στο γιατρό όλο και κάτι θα σου βρει" είναι εντελώς μαλακία.Όταν είναι πολύ αργά για τον άνθρωπο σου πιάνεις τον εαυτό σου να σερφάρει ώρες ατελείωτες σε ένα ωκεανό απύθμενης βλακείας.Με τσαρλατάνους,κομπογιαννίτες,αεριτζήδες,εγκληματίες που δε σέβονται τίποτα,με θρησκόληπτους ταλιμπάν και σπαιντερμαν αγίους.Και στα σοβαρά σαιτ που θα πέφτεις απλά θα σου εύχονται καλό κουράγιο για αυτο που έρχεται.Ή θα σου λένε για ελπιδοφόρες θεραπείες κρατώντας όντως για το τέλος ότι μπορεί - και αμα- και ίσως -και ελπίζουμε να εφαρμοστεί σε αρρώστους από το 2030 και μετά.
