Στον πρώτο ήχο από τη Φρουτοπία το μυαλό μου μπαίνει σε μια άλλη κατάσταση, αθώα, ασφαλή. Παρόλα αυτά, ήθελα να παρατηρήσω ότι αυτή η νοσταλγία των παιδικών μας χρόνων είναι που μας κάνει να το βλέπουμε έτσι. Όχι πως τα δημόσια ΜΜΕ δεν αλλάζουν, κατά το χειρότερο πάντα για τους παλιότερους, νομοτελειακά, αλλά έτσι είναι η ζωή. Μπορεί παρόμοιο άρθρο να δημοσιεύτηκε πριν 20 χρόνια από άλλον για την εκπαιδευτική τηλεόραση του '80, νοσταλγώντας την ποιότητα του υλικού που υπήρχε για τα παιδιά (βιβλία; ραδιόφωνο;) μιας ακόμα πιο περασμένης εποχής. Ύστερα είναι και το άλλο. Εκτός του ότι η ΕΡΤ δεν έχει πια επ'ουδενί το κοινό και τη συγκέντρωση συνεργατών (παραγωγή, ηθοποιοί κτλ, τα λεφτά και τις διαφημίσεις τα αφήνω απ'έξω) που είχε μονοπωλιακά το '80, πλέον η τηλεόραση είναι το τελευταίο μέσο που παρατηρώ χρησιμοποιείται για να διασκεδάση και να ψυχαγωγήσει (άγει την ψυχή) των παιδιών. Καλώς ή κακώς, τα μέσα επικοινωνίας πάντα αλλάζουν και βλέπω ότι πλέον οι νέοι γονείς στρέφονται κυρίως στο ίντερνετ κ στο dvd, για να παιδεύσουν τα παιδιά του από τη Λιλιπούπολη μέχρι σημερινές παραγωγές. Γενικά βέβαια, ακόμα και στην ιδωτική προς πώληση παραγωγή για παιδιά (π.χ. dvd) παρατητείται μια εμφανής έλλειψη ελληνικών παραγωγών, οι ξένες δεν έχουν σταματήσει καθόλου. Η ελληνική δουλειά περιορίζεται στη μεταγλώττιση ξένων παραγωγών, με γνωστούς ηθοποιούς - δλδ δεν είναι ότι δε συμμετέχουν πια οι ηθοποιοί στις δουλειές για παιδιά, τουναντίον. Για το ότι δε φτιάχνεται κάτι καθαρά ημέτερο, ε αν κοιτάξουμε το άρθρο μπορούμε να δούμε ότι τα χρυσά μας παιδικά κατά 90% ήταν ευθύνη μιας και μόνο κινητήριας δύναμης: της υπέροχης οικογένειας Σοφιανού. Χωρίς αυτούς πολύ λίγα θα είχαμε να επιδείξουμε και τότε θαρρώ και πάλι θα αναλωνόμασταν σε μεταγλωττίσης ξένων παραγωγών και λίγες εκπομπές τύπου "γύρω γύρω όλοι".Όσο για τις εκπομπές, λίγο πριν κλείσει η ΕΡΤ είχα ανακαλύψει με συγκίνηση να τρέχει εκπομπή μακροβιότατη που υπήρχε από τότε που ήμουν εγώ παιδί, τώρα μου διαφεύγει το όνομα του παρουσιαστή (που ήταν νιος και γέρασε), ακόμα και το κονσεπτ, αλλά η ήρεμη και μελωδική φωνή του μου είναι αξέχαστη.
