Η μονοφωνική ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος από το εγχώριο μηντιακό σύστημα δεν εξυπηρετεί κάτι άλλο από την συμβιωτική επιβίωσή του μαζί με το παλαιοκομματικό κατεστημένο εξουσίας. Καθόλου τυχαίο που με αρωγό το ΥΠΕΣ συγκρίνουν τα χτεσινά αποτελέσματα με αυτά του Ιουνίου '12. Ανόμοια πράγματα δηλαδή. Αν θες σοβαρή ανάλυση θα πρέπει να συγκριθούν ομοειδείς τιμές, άρα με τις ευρωεκλογές του '09. Σε μια τέτοια σύγκριση οι παρατηρούμενες μεταβολές είναι τεκτονικές και το ιστορικό τους βάθος τεράστιο. Για όσους εύλογα διαμαρτυρηθούν, ότι κύλησε πολύς και πυκνός πολιτικός χρόνος έκτοτε, η λύση θα ήταν να συγκρίνουν τα χτεσινά αποτελέσματα με αυτά του Μαίου '12, καθότι η ψυχολογική ετοιμότητα του εκλογικού σώματος ήταν παρεμφερής. Τότε η βεβαιότητα συγκυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού "χαλάρωσε" την ψήφο, αφού δημιουργήθηκε η εντύπωση μη αναστρέψιμου αποτελέσματος ως προς την διακυβέρνηση και ευνοήθηκε η τιμωριτική ψήφος διαμαρτυρίας. Τα αποτελέσματα ήταν κατακερματισμός του πολιτικού χάρτη, καινοφανή κόμματα, άθροισμα ποσοστών 1ου και 2ου κόμματος 35%, 3ο κ 4ο κόμμα με >10% και 18% αθροιστικά εκτός βουλής. Εχθές, επίσης δεν κρίνονταν η Κυβέρνηση και άρα ευνοήθηκε ξανά η ψήφος διαμαρτυρίας με αποτελέσματα εντυπωσιακά παρόμοια με του Μαίου '12. Κατακερματισμός πολιτικού χάρτη, καινοφανή κόμματα και ξανά 18% στα εκτός βουλής, που καταδεικνύουν χαλαρή ψήφο θυμού. Η διαφορά όμως είναι ότι χτες παρατηρείται συγκριτική ενδυνάμωση των δύο πρώτων κομμάτων με την ΝΔ στο +4% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο +10% και κανένα άλλο κόμμα με >10%. Το συμπέρασμα είναι ότι διαμορφώνεται ένας νέος διπολισμός με αυξητικές τάσεις, που μπροστά σε μελλοντικό δίλημμα κυβερνησιμότητας, θα συμπιέσει όλους τους άλλους και κυρίως το τεράστιο εξωκοινοβουλευτικό 18% εκτινάσσοντας τα ποσοστά των δύο πρώτων και πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ (λόγω τάσης, βολικής θέσης στην αντιπολίτευση και καλύτερης εκκίνησης με το +4%) και θα τον οδηγήσει το πολύ σε 9 μήνες στην αυτοδυναμία με ποσοστά που θα πλησιάσουν το 40% και την ΝΔ κοντά στα ποσοστά της τον Ιούνιο '12