Αναλύω στο άρθρο τη λέξη "Καλαμπούρι". Γράφω " Είναι ένα είδος πειράγματος στα υποτίθεται αδύνατα σημεία του άλλου που μπορεί να είναι από το βάρος του, το ύψος του, τα τικ που έχει, τον τρόπο που μιλάει μέχρι και τις επιλογές που έχει κάνει στην επαγγελματική του ζωή (σ.σ για παράδειγμα «φαρμακοτρίφτης»). Συνήθως αυτοί που τα κάνουν προσπαθούν να ξορκίσουν κάποιο δικό τους κόμπλεξ" Αυτό με ενοχλεί. Σε αρκετούς αρέσει αυτό. Σε εμένα όχι. Αυτή είναι η θέση μου