Με εντύπωση είδα πως αυτή η διαδικτυακή, μίζερη και υποκριτική φυλλάδα κάνει κριτική στον Κηλαηδόνη, ένα παρωχημένο υποπροϊον της μεταπολίτευσης, με το οποίο καπέλωσε η Αριστερά δυο γενιές Νεοελλήνων. Θα περίμενε κανείς πως στο ίδιο μαγκαζίνο που έγινε σύγκριση του Νικήτα Κλιντ με τον... Χατζιδάκη, θα γινόταν σύγκριση του γηραλέου τραγουδοποιού με τον Μπετόβεν. Από τις πρώτες κιόλας σειρές γίνεται κατανοητό πως ο τίτλος είναι παραπλανητικός και το άρθρο πράγματι είναι γλείφτικο και αναληθές. Στο τέλος, καταλάβαμε πως η συντάκτρια ήθελε απλά να συκοφαντήσει την Άννα Βαγενά. Όλα αυτά είναι δικά σας ''ενδοοικογενειακά'' κόμπλεξ που βεβαίως αφορούν μόνο εσάς. Ωστόσο οφείλετε να κάνετε δυο διορθώσεις στο αρθράκι, πολύ σημαντικές. Στιχουργός στα Μικροαστικά δεν είναι ασφαλώς ο πάσχων από λεξιπενία(τζην τζην τζην, πρασινο βαθυ πρασινο, λεμε ναι οχι λεμε οχι λεμε ναι κλπ) αλλά ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός Γιάννης Νεγρεπόντης(Ιωάννης Ξυνοτρούλιας,1930-1991) και συνθέτες της γνωστής επιτυχίας του Elvis Presley Wooden Heart που εκτελεί ο γηραιός αρχιτέκτων εδώ και 30 χρόνια, oι Fred Wise, Ben Weisman, Kay Twomey και Bert Kaempfert. Α, και τα παιδιά να χορεύουν μπροστά από έναν 70άρη που είχε πρόβλημα με την καρδιά του είναι παρεμπιπτόντως κιτς και έλλειψη αγωγής.