Επειδή δυστυχέστατα έφαγα στη μάπα τη σχολική στολή σε όλο το δημοτικό είμαι 100% αντίθετη στη χρήση της. Τα παιδιά δε βγαίνουν από εργοστάσιο, διαφέρουν φοβερά το ένα από το άλλο σωματικά, ως χαρακτήρες, στα γούστα τους κλπ. Ψηλά-κοντά, αδύνατα-παχιά, υπερδραστήρια και μη, δεν έχουν όλα τις ίδιες ανάγκες και δε νιώθουν όμορφα, άνετα και ελεύθερα με τα ίδια ρούχα. Εγώ ας πούμε αρρώσταινα με τις φούστες. Μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού με τη φούστα ξεπαγιάζεις χειμωνιάτικα. (Γι'αυτό είχαμε το φαινόμενο κάποιοι γονείς να φοράνε στα κοριτσάκια φόρμες κάτω από τη φούστα - σα φασουλήδες τα κάνανε!)Αυτό το "αταξικό" που υποτίθεται ότι επιβάλουν οι στολές είναι παραμύθι. Υπάρχουν 100δες τρόποι να επιδείξει ένα πλούσιο παιδί τα λεφτά των γονιών: τα παπούτσια, το ρολόι, η σάκα, ακόμη και η κασετίνα ή ένα παιχνίδι που θα κουβαλήσει. Πλέον και τα κινητά!Επίσης τι πάει να πει "για οικονομία"; Υπάρχουν ένα σωρό μαγαζιά όπου τζιν, μπλουζάκια και φούτερ πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές! Κι αν κάποιος πει "Μα τα παιδιά ζητάνε συνεχώς ρούχα / ζητάνε μάρκες κλπ" έχω να πω το εξής: Αυτό είναι μετατόπιση ευθύνης. Για να μη φανεί ο γονιός ο "κακός" που δεν πραγματοποιεί όλα τα τερτίπια του βλασταριού του, μεταθέτει στο σχολείο/στο κράτος την ευθύνη να είναι... καταπιεστικό. "Εγώ θα σου έπαιρνα, αλλά αφού δε θα μπορείς να το φοράς στο σχολείο..." Όχι φίλε. Εξήγησε στο παιδί σου ότι δεν είσαι ο Λάτσης να του αγοράζεις Βερσάτσε και ότι δεν έχει καινούργιο συνολάκι κάθε μήνα. Άσκηση χαρακτήρα είναι αυτό. Αντιθέτως, το να του επιβάλεται ακριβώς τι είδος και χρώμα ρούχα θα φοράει, αυτό είναι καταπίεση.Εξάλλου στολή μία θα πάρει; Δεν χρειάζεται 2-3 αλλαξιές; Άσε που, αν το έχεις κακομάθει, θα σου ζητά καινούργια ρούχα έτσι κι αλλιώς άφου, όπως σωστά παρατήρησε και άλλος σχολιαστής, θα θέλει να τα φορά εκτός σχολείου.