Συμφωνώ απολύτως και προσωπικά μου φάνηκε ειλικρινές το κλάμα και το ξέσπασμά της (κάτι που απλά δεν μπορούσε να συγκρατήσει όσο και αν θα το προτιμούσε). Νομίζω ότι εκτός από την αδικία στο πρόσωπό της ήταν και τρόμος προς μια κοινωνία και μια αντίληψη ότι η βία σε συνάνθρωπο μπορεί (πλέον) να αποτελεί και αντικείμενο σάτιρας..