Εξαιρετικό κείμενο, μπράβο Άρη! Είναι πραγματικά τρομακτικό το ότι έχουμε φτάσει σε σημείο να αστειευόμαστε για απαράδεκτα, ντροπιαστικά γεγονότα. Αλλά ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι αυτό έρχεται από καιρό πριν. Αν δεν κάνω λάθος τα βινετάκια από ταινία για τον Χιτλερ με αλλαγμένους υπότιτλους να διασκευάσουν σαν αστείο διάφορα ζητήματα έπαιζαν σε πολλές επιτυχήμένες εκπομπές. Κυριαρχούσε για καιρό μια άποψη πως με όλα αυτά που συμβαίνουν "τι να κάνουμε, ας γελάσουμε τουλάχιστον". Όμως αυτό το γέλιο ίσως έκρυβε μια ανοχή και μια αδυναμία, που εδώ που φτάσαμε είναι επικίνδυνη πλεόν.
