Αγαπητό "Ρεμάλι",θα σου πρότεινα να κάνεις ένα γύρο στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας και στις περισσότερες πόλεις ίσου μεγέθους π.χ. της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, της Τσεχίας, της Ογγαρίας, ακόμη και της Ιταλίας, αλλά και άλλων χωρών. Και θα διαπιστώσεις, εάν είσαι καλόπιστος, πως, όπου ενεπλάκη το χέρι του νεοέλληνα, επήλθε η καταστροφή στις περισσότερες των περιπτώσεων. Θες να σου πω για τη Λάρισα, τη Λαμία, το Βόλο, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τον Πύργο, την Αλεξανδρούπολη, την Καλαμάτα; You name it. Ακόμα και σε χωριά της Μάνης και σε νησιά του Αιγαίου βλέπεις μικρές Αθήνες. Σοκαρίστηκα από την ασχήμια της πόλης της Καρπάθου που έμποιαζε με ένα άσχημο νότιο προάστιο της Αθήνας, σε μια γεωγραφική θέση καταπληκτική! Τριώροφες "πολυκατοικίες" σε μια σταλιά οικισμό, ήταν ίδια η Αργυρούπολη! Πού, στην Κάρπαθο! Ακόμα κι εκεί "τα καταφέραμε"! Στον αντίποδα, ευρωπαϊκές (για να μην πάω παραπέρα) πόλεις με συγκρίσιμο μέγεθος με τη Θεσσαλονίκη είναι η Αμβέρσα, το Ελσίνκι, η Χάγη, το Άμστερνταμ, η Κρακοβία, η Λυόν, το Όσλο, ακόμη και το Ζάγκρεμπ. Για κάνε μια βόλτα και σύγκρινε καλόπιστα. 'Ελληνας και ευπατρίδης δεν είναι αυτός που υπερασπίζεται τη σημερινή Ελλάδα, αλλά αυτός που υπερασπίζεται και επιδιώκει την Ελλάδα του κάλους, του μέτρου, της αισθητικής. Αυτά χαρακτήριζαν τη χώρα μας για αιώνες. Σήμερα είναι η Ελλάδα της αρπαχτής, της αντιπαροχής, της λαμογιάς, της αισχροκέρδειας, του τσιμέντου, της ασχήμιας. Αυτά κατάφερε ο νεοέλληνεας μέσα σε μόλιε 5-6 δεκαετίες. Όχι, λοιπόν. Προτιμώ τη Θεσσαλονίκη να την ξαναχτίσει -αν γινόταν- χέρι φινλανδικό, ολλανδικό, τσέχικο, ελβετικό, παρά νεοελληνικό όπως το ξέρουμε και το είδαμε μέχρι σήμερα.
