Αρη,ακριβως με τα ιδια συναισθηματα του φιλου μας,εζησα την αρωστεια και τον θανατο της μητερας μου.Λιγα χρονια αργοτερα την ιδια αρωστεια και τον θανατο του πατερα μου.Και κει που ειχα ξεχασει τον καρκινο και τα νοσοκομεια,ερχεται να τον εχω απεναντι μου παλι,με τον μικρο μου αδερφο.Πριν δυο μηνες εγεινε διαγνωση στον πνευμονα με μετασταση στο κεφαλι.Εμεινα στον τοπο οταν το ακουσα.Χαιδευω και φιλαω το γυμνο απο τις θεραπειες κεφαλι του.Θεε μου γιατι τοσος πονος.........
