δεν παίρνω τίποτα προσωπικά. Εγώ εννοώ ότι ένας νόμος όπως ο αντικαπνιστικός, με τον οποίο διαφωνώ σε πάρα πολλά και τον καταπατώ ενώ ξέρω ότι είναι τζάμπα μαγκιά το δέχομαι. Υπάρχουν νόμοι που ψηφίζονται όμως από μια πλαστή πλειοψηφία (με όποιον τρόπο και αν το δεις η πλειοψηφία στο κοινοβούλιο πάντα βγαίνει βάσει του εκλογικού νόμου, τις πριμοδοτήσεις εδρών κτλ) ενώ τα τελευταία χρόνια, αν όχι από παλαιότερα, η εκτελεστική εξουσία αποφάσιζει και η πλειοψηφία της στη βουλή επικύρωνε/ει. Οι συγκεκριμένοι νόμοι, όχι αυτός του καπνίσματος, δεν πλήττουν ατομικά, πλήττουν κοινωνικές τάξεις, κοινωνικά στρώματα και ευνοούν άλλες και άλλα. Κανείς δεν είπε προεκλογικά ότι με τον νόμο τάδε θα μειώσω τον βασικό μισθό, ή με τον άλλον φορολογήσω ότι έχεις. Αυτά περνάνε όμως ως νόμοι και συ θα πρέπει να περιμένεις 4 χρόνια για να δείξεις ότι διαφωνούσες με αυτό? Η δημοκρατία δεν είναι τυποποιημένο σύστημα, ούτε ακόμα και το αστικό δημοκρατικό πολίτευμα είναι περιοριστικό. Γι αυτό υπάρχει η αντιπολίτευση, ο συνδικαλισμός, το δικαίωμα της απεργίας, της ανοιχτής διαμαρτυρίας. Και βέβαια το θέμα είναι ότι δεν γίνονται διαμαρτυρίες μόνο στην Ελλάδα, γίνονται σε όλη της Ευρώπη, και στα Βαλκάνια και στη Δυτική και στη κεντρική και παντού (εκτός ίσως από τις ΗΠΑ). Οι νόμοι που ψηφίζονται δεν είναι οι 10 εντολές που πρέπει να τηρούνται, είναι ανθρώπινες επινοήσεις που εξυπηρετούν συγκεκριμένα κάθε φορά συμφέροντα. Αυτός που θίγεται, πρέπει να αντιδρά