Αυτό ήταν γνωστό (και κάποιος σχολιαστής του lifo το είχε επισημάνει εδώ και καιρό).Τα πράγματα είναι σχετικά απλά :Ο Ρωμανός δεν αποδέχεται τους νόμους του αστικού κράτους (πόσο πιο καθαρά να το πει πια;). Δεν γνωρίζω ποιο ακριβώς σύστημα οραματίζεται αλλά σίγουρα δεν είναι μια αστική δημοκρατία.Δεν είναι λοιπόν το ζητούμενο εάν παλεύει για μια καλύτερη αστική δημοκρατία, παλεύει για την κατάργησή της και την αντικατάστασή της με κάτι διαφορετικό που στον ίδιο φαίνεται καλύτερο. Μέσα στα πλαίσια της προσπάθειάς του αυτής ενεργεί με τον τρόπο που ενεργεί, δικαιολογημένα κατά τον ίδιο.Στα ίδια πλαίσια ήταν και η ληστεία, στα ίδια πλαίσια και η συμμετοχή του στην Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς, στα ίδια πλαίσια και η απεργία πείνας του.Γι' αυτό άλλωστε και παρουσιάζεται αμετανόητος, γιατί δεν θεωρεί ότι έκανε κακό, θεωρεί ότι έκανε και κάνει, όσο περνάει από το χέρι του, τα απαραίτητα για να φτάσει στον ιδεολογικό σκοπό του. Η στάση του λοιπόν είναι συνεπής.Εμείς από την πλευρά μας, σαν κοινωνία, καλούμαστε αναγκαστικά να πάρουμε μια θέση απέναντι σε αυτήν την στάση. Την αποδεχόμαστε ή όχι;Σαν αμιγώς ιδεολογική στάση δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει για το πως πρέπει να είναι μια κοινωνία. Άλλος να την θέλει αναρχική, άλλως φασιστική, άλλος κομμουνιστική, άλλος φιλελεύθερη, άλλος καπιταλιστική, με ' γεια τους με χαρά τους.Όταν όμως υπάρχουν πράξεις που συνοδεύουν αυτήν την στάση και οι πράξεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με το νομικό πλαίσιο στο οποίο βασίζεται η αστική δημοκρατία μας, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Εκεί εφαρμόζεται ο νόμος, όχι επειδή ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ κάποια πράγματα αλλά επειδή ΠΡΑΤΤΕΙΣ κάποια πράγματα.Μου προκαλεί μεγάλη λοιπόν απορία, πως γίνεται κόμματα που θέλουν να λέγονται κόμματα του "συνταγματικού τόξου" (υπενθυμίζω ότι το Σύνταγμά μας και οι εφαρμοστικοί νόμοι αυτού είναι αυτά που συνιστούν την σημερινή αστική δημοκρατία), να υποστηρίζουν πράξεις που αποσκοπούν στην κατάλυση ή έστω την διαρραγή της μορφής αυτής της δημοκρατίας !Αυτή είναι η χειρότερη μορφή λαϊκισμού και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ρωμανός (επίσης συνεπής και σε αυτήν την περίπτωση) μίλησε για "συριζαίους". Γιατί για αυτόν τα κόμματα του "συνταγματικού τόξου" είναι επίσης μέρος του προβλήματος, είναι εμπόδιο σε αυτό που οραματίζεται.Αν τελικά επικρατήσει αυτό που επιδιώκει ο Ρωμανός θα είναι μια ήττα της αστικής μας δημοκρατίας, αυτής της μορφής διακυβέρνησης δηλαδή που η πλειοψηφία θεωρεί ως σωστή. Αυτό είναι το διακύβευμα εν τέλει και ο Ρωμανός το γνωρίζει πολύ καλά.Τώρα μένει να το καταλάβουμε και εμείς, ασχέτως πολιτικών αποχρώσεων, εκτός πια αν κάποιο από τα λεγόμενα κόμματα του συνταγματικού τόξου δεν επιθυμεί την αστική δημοκρατία, οπότε ας μας το πει να μην το συμπεριλαμβάνουμε σε αυτά. Και τα δυο μαζί όμως δεν γίνονται. Ή προασπίζεσαι την μορφή της δημοκρατίας που υπηρετείς ή προασπίζεσαι αυτούς που θέλουν να την καταλύσουν.
