Πολύ περίεργο μου ακούγεται όλο αυτό...Δεν γνωρίζω τίποτα από facebook,αλλά,εφόσον είναι και προγραμματιστής,δεν μπορούσε να προβλέψει πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε,ώστε να ειδοποιήσει από πριν την εταιρεία γι' αυτό το ενδεχόμενο; Γιατί περίμενε να συμβεί πρώτα και μετά αντέδρασε,και μάλιστα δημόσια;Δεν μπορούσε να τους στείλει e-mail;Πέραν αυτού,νομίζω πως ένα τέτοιο συμβάν,ένας γονέας ΘΕΛΕΙ να το θυμάται,αδυνατεί να το ξεχάσει,αν αγαπά πραγματικά(για να βάλω και λίγο ψυχολογικό εκβιασμό μέσα)το αγαπημένο του πρόσωπο.Εδώ εγώ,που είμαι τέρας αναισθησίας και ο μόνος από την οικογένεια που δεν έκλαιγε στην κηδεία της μητέρας μου,ωστόσο,κάθε 1η Μαρτίου,εδώ και 14 χρόνια,θυμάμαι αυτόματα,σαν από εσωτερικό βιοψυχικό ρολόϊ,"τί συνέβη σαν σήμερα".Πρέπει να θυμόμαστε και τα άσχημα,είναι μέσα στο παιχνίδι κι αυτά.
