Συμφωνώ. Σε προσωπικό επίπεδο φυσικά δεν θα υπάρξει καμία δικαίωση. Οι άνθρωποι χάθηκαν και δεν ξαναγυρίζουν. Γι'αυτό και έγραψα για δικαίωση του πολιτισμού έναντι της βαρβαρότητας. Όχι για δικαίωση των θυμάτων. Το παρήγορο είναι ότι αυτό που μένει στην ιστορία ως νίκη της κοινωνίας για το μέλλον, είναι η συνολική δικαίωση. Π.χ. αυτό που έμεινε στο διηνεκές είναι η επιτυχία μιας επανάστασης έναντι των κατακτητών, παρά το προσωπικό δράμα όσων θυσιάστηκαν. Σε αυτό αναφέρομαι.
