Με την διαφορά ότι άλλο πράμα το "καβλώνουν οι ελληναράδες" κι άλλο πράμα η τόνωση ηθικού μέσω συνθημάτων που συμβαίνει σε οποιοδήποτε στρατόπεδο του κόσμου. Προσωπικά με ενοχλεί πολύ περισσότερο ο ανταγωνισμός του ποιος θα βρίζει πιο πολλές φορές τη μάνα του άλλου στα γηπεδικά συνθήματα(ναι αυτά που ακούν και παιδιά και οικογένειες και όσοι παρευρίσκονται στα γήπεδα κάθε σουκου) παρά οι πατριωτικές φανφάρες των ΟΥΚάδων. Με την διαφορά επίσης ότι άλλο πράμα πατριώτης άλλο πράμα φασίστας. Άλλο πράμα ΕΣ, άλλο πράμα ΧΑ. Άλλο πράμα παραλλαγή, κι άλλο πράμα τα άρβυλα των χρυσαύγουλων. Ελπίζω σε βασική, στοιχειώδη λογική να συνεννοούμαστε...