Μπορεί και να 'ναι έτσι. Ή, μάλλον, έτσι είναι. Αλλά πες μας, κύριε Δημητριάδη, ποιος είναι αυτός ο λαός στον δυτικό ή ανατολικό κόσμο, που δεν είναι σ' αυτή την κατάσταση. Ποιον λαό έχουμε να πάρουμε ως παράδειγμα, ποιον να μιμηθούμε σε τελική ανάλυση, εάν δεν μπορούμε να βρούμε μόνοι τον τρόπο της σωτηρίας μας. Και κυρίως πες μας, κύριε Δημητριάδη, ποιος έφταιξε γι' αυτό συγκεκριμένα, ποια μερίδα αυτού του λαού είναι περισσότερο υπεύθυνη για την κατάντια μας και την παρακμή που περιγράφεις. Δεν μπορεί να ευθύνονται όλοι στον ίδιο βαθμό, γιατί τότε δεν ευθύνεται κανείς. Με λίγα λόγια, ποιον να στείλουμε στην πυρά, να αρχίσει η κάθαρση. Γιατί, αν δεν μας το πεις, η φωνή σου δε θα είναι τίποτε παραπάνω από άλλη μια φωνή ιατροδικαστή που εξετάζει το πτώμα. Κι έχουμε πολλούς από δαύτους, που η μόνη τους δουλειά είναι η διάγνωση του θανάτου του θύματος, τα πιθανά του αίτια και πότε η γιατρειά του ασθενή. Πριν μας το πεις Εσύ , κύριε Δ., θα σου το πω εγώ, με το "ε" μικρό. Τι κάνατε όλοι σας, που υποτίθεται και την διορατικότητα είχατε και τα προσόντα και τα εργαλεία, αλλά και την υποχρέωση -για να μη πω το καθήκον- για να μη μας αφήσετε να καταντήσουμε έτσι; Έπρεπε να είστε γιατροί της κοινωνίας και καταντήσατε ιατροδικαστές και προδότες. Αντί για τον ρόλο του Προμηθέα, παίξατε τον Εφιάλτη (τον Ευρύδημο, όχι τον Αθηναίο). Τι κάνατε εσείς, οι σοφοί, η αφρόκρεμα της κοινωνίας, για να αποτρέψετε την κατρακύλα μας;ΤΙΠΟΤΑ.Ή, μάλλον, κάνατε το αντίθετο από αυτό που έπρεπε. Βολευτήκατε στα γραφεία σας, στις πανεπιστημιακές σας έδρες, στα τηλεοπτικά σας κανάλια, στις εφημερίδες σας, στα συνέδριά σας, στα Παρίσια σας, παραγάγατε ασυναρτησίες και αναπαραγάγατε τα τετριμμένα κλέβοντας από την αίγλη των προγόνων σας. Εξασφαλίσατε για τον εαυτό σας το απυρόβλητο και το άσυλο. Μπορεί κάποιος να έκανε κάτι διαφορετικό, δεν ακούστηκε όμως, γιατί δεν είχε το θάρρος να το πει πιο φωναχτά. Στην πυρά λοιπόν κι αυτός, ο δειλός. Και τα ξερά και τα χλωρά. Γενικεύω γιατί και Εσύ το έκανες. Αφήσατε τον τρόπο ζωής μας να γίνει life style, το θέατρο να γίνει επιθεώρηση, η ποίηση εμβατήριο και τσιφτετέλι, το βιβλίο τσελεμεντές, η εγκυκλοπαίδεια να μείνει στο ράφι, η ζωγραφική να γίνει εκλογική αφίσα. Αφήσατε οι εφημερίδες να κιτρινίσουν, τα ΜΜΕ να μας κάνουν πλύση εγκέφαλου χωρίς τον δικό σας αντίλογο, το γυάλινο κουτί να μας αποβλακώνει και το διαδίκτυο, αντί να συμπληρώνει, να αντικαθιστά κάθε γνώση, μέχρι και αυτή του έρωτα. Δεν αντιδρούσατε όταν μας περιόριζαν στη λατρεία του παλιού γιατί δεν ξέρατε να φέρετε το νέο, δεν μας βοηθήσατε να βγάλουμε το φέσι και το τσαρούχι, χωρίς να τα ξεχνάμε βέβαια. Κι αυτούς που αναζητούσαν το Πνεύμα τους αφήσατε να προσκυνούν τα βυζαντινά ράσα. Μ' αυτά και μ' αυτά, μας αφήσατε να γίνουμε λύκοι και γουρούνια και τώρα μας καταδικάζετε. Και δίκιο έχετε. Εσείς δε μας προστατεύσατε, εσείς δε μας θεραπεύσατε, εσείς μας καταντήσατε έτσι. Εσείς μας οδηγήσατε εδώ. Εσείς πρέπει πρώτοι να πληρώσετε. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι κεφαλαιούχοι, ούτε ο φοροφυγάς μανάβης, ούτε ο κλέφτης δημόσιος υπάλληλος. Εσείς, οι σοφοί, οι κλεισμένοι στο καβούκι σας, οι διανοούμενοι, χωνεμένοι από το σύστημα και τις υπηρεσίες του. Εσείς, που εκπέμπετε οσμές σαν προϊόν χώνεψης. Στην πυρά, με σας πρώτους και μας ύστερα.Αν καούμε όλοι, μπορεί στις στάχτες κάτι να φανεί.Η μόνη παρηγοριά -οι άλλοι είναι ίδιοι. Μπορεί και χειρότεροι.
