Δεν καταλαβαίνω που κολλάει το σχόλιο σου στο δικό μου; Αναφάρωμαι στις μυθολογίες της κρίσης. Και εξηγώ: Από το 2009 ξεκίνησε η μυθολογία για τα "(...)παιδιά μας που λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία(...)". Συνεχως και ανελέητα ήταν ένα από τα επιχειρήματα του αντιμνημονιακού αγώνα μαζί με τις "6000 αυτοκτονίες" και τους "χιλιάδες άστεγους στην χώρα". Όλα τα παραπάνω διαψευδονται συνεχώς αλλα η μυθολογία συνεχίζεται. Δεν πα να βγαίνουμε σε κάθε έρευνα πρωταθλητές στην παιδική παχυσαρκία, υπάρχει ακόμη κόσμος που πιστεύει στα σοβαρα ότι "τα παιδιά μας πεινάνε". Δεν πα να έχουμε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών στην Ευρώπη, ακόμη υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι εχουμε 6000 (ή 10000 ανάλογα την όρεξη) αυτοκτονίες λόγω της κρίσης. (και φταίει βεβαια η καταραμένη Μερκελ και οι παλιό Ευρωπαίοι που δεν μας δανείζουν για να ξοδεύουμε στην κατανάλωση και σε διορισμούς) Στην πραγματικότητα η κρίση εκδηλώθηκε με φρικτά χαρακτηριστικά στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα που κλήθηκε να πεθάνει για να επιζήσουν το παρασιτικό δημοσιο (προϊόν του πολιτικού κατεστημένου) και ο κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας (συντεχνίες κ.α). Και μαλιστα εκλέχτηκε το πιο συντηρητικό κόμμα ( ο Σύριζα) με κύριο επιχείρημα ότι θα τα κάνει όλα όπως και πριν!!