"Ότι δεν είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας" αλλά δεν σημαίνει ότι υπάρχει κιόλας... και ειδικά με τον τρόπο που εμείς φανταζόμαστε ότι υπάρχει. Κάτι τέτοιο, μάλλον, δικαιώνει την πάγια αγνωστικιστική θέση ότι η ανθρώπινη διάνοια - ακριβώς λόγω της πεπερασμένης φύσης της - δεν μπορεί να αποφανθεί για την ύπαρξη ή μη θεϊκών δυνάμεων. Το αν κάποιος πιστεύει απλά σε αοριστίες του τύπου "υπάρχει μία (ξέρει ότι είναι και μία!) ανώτερη δύναμη στο σύμπαν" μπλα, μπλα,μπλα... και το ζήτημα κλείνει εκεί, αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό ζήτημα, δεν αφορά κανέναν και δεν λέει και τίποτα. Συνήθως όμως, οι ένθεοι νοηματοδοτούν την ύπαρξη τους στη βάση της πίστης τους και συνήθως στη βάση μίας θρησκείας. Αν η πίστη σε θεό δεν παράγει κανένα νόημα για το άτομο, είναι μάλλον κενή περιεχομένου - ενδεχομένως δεν είναι καν πίστη αλλά μάλλον ένας ένθεος αγνωστικισμός - ας μου επιτραπεί το παράδοξο της έκφρασης.