Nαι ναι Iris, έτσι ακριβώς και είναι όντως μεγάλη κουβέντα. :)Στην αρχή κι εγώ ένιωθα περήφανη που άκουγα επαίνους. Συνέχιζε όμως να πιέζεται η καρδούλα μου που είχα ελεύθερο μόνο ένα πρωινό Σαββάτου και αυτό έπρεπε να το αφιερώσω για δουλειές στο σπίτι. Μα θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε χρόνο και να πάμε μία βόλτα, να δω τις φίλες μου ή να λιώσουμε στον ύπνο βρε αδελφέ.Άρχισα τότε που λες να το συζητάω λίγο το θέμα και περάσαμε στο δεύτερο στάδιο: "Είσαι μικρή, θα προσαρμοστείς. Δες τις μανάδες μας!"..Εεε όπως καταλαβαίνεις, εκεί άλλαξα τακτική. Έριξα στην διαπραγμάτευση ένα από τα δυνατά χαρτιά που μας ενώνουν γιατί δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το πρωινό σεξ χωρίς την πίεση χρόνου.Ήρθε ένα Σάββατο λοιπόν που τον ξύπνησα από τα άγρια χαράματα γιατί "πρέπει να αλλάξω σεντόνια μωρό μου, στις 12 πρέπει να είμαι εκεί και στις 2 εκεί και και και..", Έβαλα φουλ σάλτσα στο πρόγραμμα! Πρέπει να είσαι ένας γλυκός, χαμογελαστός και αποφασιστικός σίφουνας που να δείξεις ότι ενώ το θέλεις πάρα πολύ πρέπει να θυσιάσεις ακόμη και αυτό, ως σωστή νοικοκυρά. Και μάντεψε... BINGO!Το επόμενο Σάββατο από αυτό έγινε η πολυπόθητη αρχή βοήθειας και εμπέδωσης ότι τα κοινά είναι κοινά και αφορούν και τους δύο. Εφόσον και οι δύο έχουμε πολύ πιεσμένο πρόγραμμα μέσα στην βδομάδα, θα πρέπει να βρούμε ΜΑΖΙ λύση γι'αυτό. Δεν θέλεις ξεσκονόπανο, πιάσε σκούπα, υπάρχουν πολλές δουλειές και έτοιμο εγχειρίδιο χρήσης για γρηγορότερη απόδοση. Δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας! Άσε που περνάει και πιο ευχάριστα η ώρα όταν τα κάνουμε μαζί. Βέβαια, όπως πάντα υπάρχουν και συνέπειες. Έκλαψα κάτι ρουχαλάκια, κάτι γυάλινα διακοσμητικά χώρου, ένα χαλί (!) γιατί "ωω, δεν ήξερα πως η χλωρίνη ξεβάφει" και γενικώς υπήρχε ένας "αουγκανισμός" σε κάθε κίνηση, ο οποίος με επιβράβευση σε κάθε βήμα, ξεπερνιέται. Αλλά και να μην ξεπεραστεί, δεν πειράζει, ας μην είναι όλα τέλεια. Όλα στο μυαλό είναι! Αλλά αυτό που ορισμένοι (άντρες γυναίκες) θεωρούν ότι είναι στο DNA μας και γεννιόμαστε με την κουτάλα από το ένα και την σφουγγαρίστρα από το άλλο χέρι, είναι μάστιγα. Μερικοί, βέβαια, είναι ανένδοτοι στο θέμα και εκεί αμφιβάλλω πως υπάρχει ελπίδα.
