#1 Kανένας δεν σου επέβαλε τίποτα. Drama queen σε βρίσκω και μαζί όλο το σκεπτικό σου (γιατί αν δεν είσαι αυτό, τότε σε βρίσκω θύμα). Εσύ το δέχθηκες να συναντιέστε αντάμα και οι τρεις πάντα, επειδή φοβάσαι να πάρεις θέση στην πρότασή της να κουβαλάει πάντα στις συναντήσεις σας τον γκόμενό της. Αντί να διεκδικήσεις δυναμικά το δικαίωμά σου να έχεις απαιτήσεις από αυτή την (δήθεν) κολλητή φιλία. Έτσι όπως δείχνει να πηγαίνει το πράγμα, αυτό δεν είναι φιλία πια. Καταλήγει να μετατρέπεται σε δυσάρεστη παρέα (σύμφωνα με τα λόγια σου). Και για το ποιόν θα κάνεις ΕΣΥ παρέα, έχεις λόγο και ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου. Κανένας δεν σε υποχρεώνει να ανεχθείς ή να δεχθείς τίποτα στην προσωπική σου ζωή, το παραμικρό. Αλλά αυτά είμαι βέβαιη ότι τα ξέρεις ήδη.Ασφαλώς και δεν σου πέφτει λόγος για την επιλογή της (του συντρόφου της, δικός της είναι, αυτή θα τον λουστεί όπως κι αν είναι, και το λούσιμο θα το γουστάρει πολύ για όσο τον έχει δίπλα της, αλλιώς δεν θα τον είχε). Εντούτοις, αν είναι πράγματι κολλητή σου, και αν θες να της πεις κάτι σχετικά - διακριτικά ή απερίφραστα -, που θεωρείς ότι θα τη βοηθήσει και θα προέρχεται από αγνά κίνητρα - δηλ. για το δικό της καλό (όπως εσύ το κρίνεις τέλος πάντων) -, τότε βεβαίως και πρέπει να το κάνεις. Οπωσδήποτε και χωρίς δεύτερη σκέψη, μια αληθινή φιλία χρήζει κριτικής και σχολιασμού και όλων των παρεμφερών, μεταξύ των μελών της. Αν νιώθεις πως το ζήτημα είναι αρκούντως επιδραστικό και αλλοιωτικό και ότι πρέπει να λάβεις την πρωτοβουλία να ανοίξεις εσύ αυτή την συζήτητη - που απ' ό, τι κατάλαβα τείνει να αναχθεί σε taboo μέχρι τούδε(;) - να το πράξεις. ΑΝ βέβαια τελικά βρεις την ευκαιρία να την συναντήσεις μόνη της και η υψηλότητά της σου κάνει την σημαντική τιμή να παραστεί ενώπιόν σου χωρίς τον ακόλουθό της. Παρεμπιπτόντως, με εξαίρεση την Μαντάμ Ζαΐρα (που μάλλον κι αυτή το είδε στην μαγική της σφαίρα... lol), ΑΛΛΟ ΕΝΑ σοβαρότατο θέμα που δεν είδα να θίγεται ούτε στην απάντηση ούτε στα σχόλια : Mέγιστη η ασέβειά της απέναντί σου! Η απροθυμία της να σε συναντήσει κατ' ιδίαν πιθανότατα να λέει πολλά για τον χαρακτήρα της. Μα δυστυχώς δηλώνει ξεκάθαρα κάτι για τον τρόπο που εκείνη αισθάνεται την δική σας αποκλειστική προσωπική σχέση : Ως κάτι που πολύ άνετα και χαλαρά μοιράζεται και με τρίτους - at best. Χωρίς να σε ρωτήσει πρώτα βεβαίως.Eύχομαι να είναι κάτι προσωρινό, γενόμενο πάνω στην τούρλα του Σαββάτου από υπερηφάνεια και ασφυκτικό δέσιμο με το κελεπούρι της που είναι καινούργιο κοσκινάκι και της έχει πάρει τα μυαλά γιατί δεν έχει πού να το κρεμάσει βγαίνοντας από το σπίτι..., που θα εκληφθεί ως στραβοτιμονιά από εσένα μετά τις απαραίτητες απολογίες της. Αν και δεν το κόβω για τέτοιο... Τέλος πάντων, ας μην προδικάσω.Τέλος, δεν κατανοώ ποτέ και καθόλου τη νοοτροπία "αν δεν σε ρωτήσει, μην πεις την γνώμη σου". Διαλάλησέ την κιόλας αν γουστάρεις, δεν κατάλαβα ποιός σε εμποδίζει και τί θα φοβηθείς. Δεν θα την επιβάλλεις κιόλας. Ούτε το "πες αυτό που σκέφτεσαι με προσοχή και διπλωματία". Με προσοχή σαφώς. Η διπλωματία πού κολλάει; Υποτίθεται ότι η οικειότητα που έχει εγκαθιδρυθεί μεταξύ σας, καθώς και η καλοπιστία και η εμπιστοσύνη που συνεπάγονται τέτοιες σχέσεις, έχουνε ήδη καλλιεργήσει το έδαφος για να μην χρειάζεται να είναι ξύλινος ο λόγος μεταξύ σας και πλαστικές οι πόζες σας, για να μπορούν να διαμειφθούν και δυο-τρεις εις βάθος κουβέντες, για να ειπωθούν/ακουστούν, να θιχτούν και να διερευνηθούν ανάμεσά σας δύσκολα και ευαίσθητα ζητήματα επιπλέον ακόμα (αν κάποιος από τους δυο το θεωρεί σημαντικό για την πορεία και την εξέλιξη της σχέσης). [Βtw, μου προκαλεί εξαιρετικά αρνητική εντύπωση ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τέτοια ζητήματα απο την Α, μπα (καλά, η πλειονότητα των σχολιαστών ακολουθεί το πρωτόκολλο της εύνοιας στην μεγάλη guru, δεν θα αναφερθώ περαιτέρω). Τί σόι μοντέλα φιλίας είναι αυτά που εμμέσως προτείνει! Mε το εγχειρίδιο savoir vivre του επίσημου γεύματος συμπεριφέρεστε στους κολλητούς και στις κολλητές σας εσείς;!! Εγώ πάλι έχω τελείως μα τελείως διαφορετικά πρότυπα προσωπικών σχέσεων καθώς και πραγματικής ευγένειας (που σημαίνει σεβασμός στην εσωτερική μας/του/της αλήθεια-i.e.αυθεντικότητα πάνω από όλα) και με ξενίζει αφάνταστα αυτή η συντηρητική (αν όχι κάργα φοβιστική) comme-il-faut προσέγγιση που προωθείται μέσω της στήλης σε συστηματική βάση. Την αντιλαμβάνομαι ιδιαίτερα αποστειρωμένη, αρκετά εξωπραγματική και μάλλον αντιφατική της έννοιας που όλοι(;) αποδίδουμε στην φιλία.]Αγαπητή γράφουσα του #1 με δυο λόγια, αν ο λόγος σου της φανεί προδοτικός ή κακόβουλος ενώ δεν είναι κακόβουλος, πιεστικός ή αγενής από την πλευρά σου, μην αυταπατάσαι : Ουσιαστικά δεν είστε φίλες (πια; Δεν ήσασταν ποτέ;). Oπότε, εξ' ορισμού εξαφανίζεται και η αιτία για να σε απασχολούν τα τί θα κάνει με τον γκόμενό της, πότε και πώς θα την βλέπεις.
