Κατ αρχήν για αποφυγή παρεξηγήσεων θα ήθελα πρωτίστως να πω ότι είμαι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης και γενικά δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους gay και δεν θέλω ούτε να είναι, ούτε να νιώθουν, ούτε να θεωρούνται πολίτες Β' κατηγορίας στη χώρα που ζω. Κατά δεύτερο λόγο νομίζω ότι όσοι χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα (το και γιατί μας το λες) ίσως σε μερικές περιπτώσεις απλά θεωρούν ότι η σεξουαλική ζωή του κάθε ατόμου είναι προσωπική του υπόθεση και δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτήν και ότι μερικές φορές ίσως η σεξουαλικότητα αναγάγεται σε κύριο καθοριστικό παράγοντα και κριτήριο λήψης αποφάσεων από τους ίδιους τους gay ενώ δεν πρέπει να είναι π.χ βλέπεις σήμερα πως κάνουν τα κόμματα για την ψήφο των gay και ξαφνικά έγινε κύριο ζήτημα το σύμφωνο συμβίωσης ενώ εδώ και χρόνια μάλλον τους είχαν γραμμένους αλλά το υπόλοιπο πρόγραμμα το ξέρουν? το σκέφτονται? ή εντάξει αμα σας πουν ότι είναι θετικοί ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα που αφορά τη ζωή σας δεν κοιτάτε ούτε οικονομία ούτε παιδεία ούτε ανεργία. Είδα σημαίες με ουράνιο τόξο να ανεμίζουν σε προεκλογικές συγκεντρώσεις κόμματος που δεν συμπαθώ γιατί πούλησε πολύ παραμύθι (και μόνο σε αυτό το κόμμα γιατί μόνο αυτό έκανε θετικές δηλώσεις για το ζήτημα τότε) και σκέφτηκα "μα καλά, μόνο αυτό τους νοιάζει? Το υπόλποιπο παπατζιλίκι δεν το βλέπουν? και εμένα γιατί με παίρνουν στο λαιμό τους? επειδή τους έταξε ο Χ για το ζήτημα τους συμφώνου? και εντάξει αυτό μπορέι να το φτιάξει...δουλειά δεν τους νοιάζει αν θα έχουν? το ασφαλιστικό? Όσον αφορά το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να μιλήσουν ανοιχτά για την μεταξύ τους σχέση στον κοινωνικό τους περίγυρο...συμφωνώ πρέπει να μπορούν αλλά η παρέλαση δεν είναι κάπως υπερβολική? Και σε τι βοηθάει τους gay που αντιμετωπίζουν διωγμούς και απάνθρωπες συνθήκες σε άλλες χώρες το να κάνουν μια παρέλαση οι gay στην Αθήνα ή στη Στοκχόλμη ή στο Βερολίνο ή οπουδήποτε αλλού στον δυτικό κόσμο, όπου νομίζω τα δικαιώματά τους είναι νομικά τουλάχιστον κατοχυρωμένα. Τώρα...η εκκλησία το ξέρεις ότι είναι ένας θεσμός στηριγμένος σε δογματικές αλήθειες που δεν έχουν πολλά περιθώρια αλλαγής, πέρα από τη νομική κατοχύρωση που δίνεται με το σύμφωνο συμβίωσης δεν έχει και πολύ νόημα να κολλήσει κανείς στη γνώμη ή να ζητήσει την ευλογία ενός θεσμού του οποίου η ίδια η ύπαρξη είναι αυτό το δόγμα της άρνησης και της απαγόρευσης. Η Καθολική εκκλησία ζήτησε συγγνώμη που έκαψε τον Γαλλιλέο στην πυρά κάτι αιώνες μετά, επί των Ημερών του Ιωάννη Πάυλου του Β'. Ίσως μου πεις ότι είναι θέμα επιρροής και ότι ένα κόμμα που τοποθετείται θετικά το υποστηρίζεις ακόμα και αν δεν το συμπαθείς για να συμπαρασύρει και τα άλλα (αξίζει όμως να δίνεις δύναμη σε κάποίον μόνο και μόνο με αυτό το κριτήριο...και να πηγαίνουν όλα τα άλλα στο διάολο?). Ίσως μου πεις και ότι διαδηλώνοντας ή κάνοντας ένα pride βοθάει να μην ξεχνιούνται τα δικαιώματα των gay και ασκεί πίεση στις κυβερνήσεις να μην συναλλάσσονται και να μην ανέχονται καθεστώτα σε χώρες που φέρονται έτσι στους ομοφυλόφυλους...ίσως και να έχεις δίκιο, αν πιστεύεις ότι αυτό βαρύνει σημαντικά στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας. Αυτά...είναι απλά μερικές σκέψεις...μην βαράτε!
