Μάλιστα. Ωραία διαπίστωση. Πράγματι, η ελληνική κοινωνία για ιστορικοκοινωνικούς λόγους (σε αυτό συμπεριλαμβάνω και την κουλτούρα που αυτοί έχουν καλλιεργήσει)είναι μία "νόθα" αστική κοινωνία. Αν κάτσουμε να αναλύσουμε το "τις πταίει" θα ξημερωθούμε. Έχουν χιλιοειπωθεί βέβαια αυτά. Αν και βέβαια καθαρά αστικές κοινωνίες στην κρίση έχουν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια (άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους, τους κυνηγάνε τα χρέη, έχουν μείνει άστεγοι, μπλα, μπλα, μπλα - κάπου εδώ μπορεί να κολλάει και το περίφημο δυτικό καταναλωτικό πρότυπο, οι κοινωνικές ανισότητες μπούρου μπούρου). Η πρόσβαση στον κυρίαρχο πολιτισμό όμως αποτελεί πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα. Για να μην τα πολυλογώ ο μόνος τρόπος μη διεκδίκησης πρόσβασης σε αυτόν είναι η άγνοια για αυτόν. Και δεν μπορείς να πεις ότι η ελληνική κοινωνία έχει δομές τόσο ξένες με αυτόν (όσο διαστρεβλωμένες και να είναι) που να μπορεί να αναπτυχθεί στη βάση ενός άλλου μοντέλου ζωής. Δεν έχει αυτή την επιλογή.Βέβαια εγώ θεωρώ ότι η αξιοπρεπής και ανθρώπινη διαβίωση είναι κατά ένα τρόπο ανθρώπινο δικαίωμα και όχι απλά απόρροια της οικονομικής βάσης - είτε ζεις στον Καναδά, είτε στο Τιμπουκτού - φυσικά οι απαιτήσεις και οι δυνατότητες δεν μπορούν να είναι οι ίδιες. Τέλος πάντων, αυτή η παρατήρηση δεν θα κάνει τον "Γιάννη" να ζήσει σαν άνθρωπος. Ενδεχομένως δεν ενδιαφέρεται για αυτά - κακώς ίσως. Πες τον "βλάχο". Ο Γιάννης κάποια μέρα μπορεί απλά να τα βροντήξει όλα και να σηκωθεί να φύγει "για μια καλύτερη ζωή". Μπορεί να αρχίσει να τα κάνει όλα ρημαδιό γύρω του. Μπορεί να αρχίσει να το παίζει χρυσαυγίτης (τα μεσοστρώματα έχουν αποδείξει ότι στρέφονται σε μεγάλο βαθμό στον φασισμό στις περιόδους κρίσεις). Και όλα αυτά δεν είναι και πάλι ελληνική πατέντα και άσχετα με την Δύση. Και εγώ θα αναγκαστώ να ζω με αυτόν τον Γιάννη δίπλα μου. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ηπιότερος και πιο δίκαιος τρόπος αντιμετώπισης μίας κρίσης. Γιατί τότε υπάρχει η πολιτική; Η δημοκρατία; Να δώσει ο Γιάννης το μετρικό του αλλά μην τον απανθρωποιούν τελείως, πως θα φτιαχτούν δομές δυτικού τύπου έτσι; Με ανθρωπάρια που δουλεύουν, τρώνε και χέζουν (με το παρντόν). Αμφιβάλω. Τέλος πάντων, ότι και να λέμε με 500 δεν ζεις με το κόστος ζωής εδώ. Εκεί που οι μισθοί είναι στα τάρταρα, είναι και το κόστος ζωής στα βασικά αγαθά (και με κατεστραμμένη παραγωγή).
