Sara, όχι απαραίτητα. Μπορεί το στατιστικό δείγμα μου να είναι μικρό, αλλά όσους Έλληνες (αλλά και άλλες εθνικότητες) ήρθαν να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο του εξωτερικού όπου σπούδασα και εγώ, κατάφεραν να προσληφθύν σαν Research η Teaching Assistants. Το αντίτιμο ήταν $650 το μήνα και τα δίδακτρα, σε εποχή όπου το νοίκι ήταν $350 με $400 το μήνα σε γκαρσονιέρα. Φυσικά, αρκετοί συγκατοίκησαν, έπιασαν και δουλειά απέξω και τα κατάφεραν. Δε ξέρω κανένα (ναι, κανένα) που να το βοήθησαν οι γονείς τους.Ξέρω μερικούς που γύρισαν στην Ελλάδα μετά το πτυχίο. Ξέρω επίσης και αρκετούς που δούλεψαν 2 και 3 δουλείες (αυτές που πολλοί αποκαλούν ...του ποδαριού) μέχρι να βρουν την ευκαιρία που αξιοποίησαν. Ναι, ξενιτεύτηκαν,και αυτό ήταν το τίμημα που πλήρωσαν, όπως επίσης και το χλευασμό των Ελλαδιτών για τη ζωή που έκαναν στο εξωτερικό, (Επίθετα τύπου Αμερικανάκια, σκλαβάκια, κοροϊδάκια, κλπ) τα οποία όμως δεν τους σταμάτησαν. Τα πάντα εξαρτώνται από το τί θέλει κανείς και πόσο πολύ το θέλει.
Σχολιάζει ο/η