Χτες πάλι δολοφονήθηκαν δυο γεροντάκια, ο δράστης μπήκε σπίτι τους μεσ' την άγρια νύχτα κι επακολούθησαν τα γνωστά και καθημερινά. Ντρέπομαι βέβαια που θίγω ένα τόσο ποταπό και ρηχό θέμα, τί θα πει κι ο κ. Κούλογλου αν το μάθει. Θα εξαγριωθεί, θ' αναρωτηθεί έξαλλος: Μα αυτό βρήκες να πεις; Δεν νοιάζεσαι που ο φτωχός Αλβανός μετανάστης ήταν άφραγκος, ταλαιπωρημένος και θεονήστικος παρά σε πείραξε που πήρε μια πέτρα ή σφυρί και σκότωσε τους κωλόγερους; Σιγά το έγκλημα. Δεν αντέχει ο κ. Κούλογου τέτοια μικρόνοια, τέτοια παχυδερμία. Μην κοιτάς τότε με τη νατοϊκή επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία π.χ. που ήταν φανατικά υπέρ των βομβαρδισμών αμάχων. Κι αυτό από υπερευαισθησία το έκανε, για τ' ανθρώπινα δικαιώματα. Πάντα είναι υπέρ των νατοϊκών βομβαρδισμών, Λιβύες, Συρίες, όπου να' ναι. Και πάντα για τ' ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν μπορεί λοιπόν ν' ανεχτεί την αναισθησία του πάσα ένα γερο ξεκούτη που σκέφτεται μόνο το τομάρι του και πώς θα γλυτώσει απ' το μαχαίρι ή το τσεκούρι. Τς,τς,τς, οποία χαμέρπεια πια. Ιδίως αυτή η Δημουλά που είναι και ποιήτρια, σα δεν ντρέπεται. Πώς τη δεχτήκαν στην Ακαδημία; Ευτυχώς τουλάχιστον από οπίνιον λήντερς σκίζουμε. Μπορεί να χάσαμε τα πάντα, μπορεί η ζωή μας να μην έχει πια καμιά αξία αλλά από πολιτικώς ορθούς κατηχητές πάμε πρίμα!