Έλληνες, Τούρκοι, Βαβυλώνιοι, Ρωμαίοι, Βίκινγκς και Λουξεμβούργοι (ή Λουξεμβουργίοι;). Ιστορία πάνω στην ιστορία, γεγονότα στην δεκάτη, μια γενεαλογική παρτούζα αιώνων για να μαλώνουμε εμείς τώρα και να βγάζουμε τους πολιτισμούς μας να τους μετράμε πάνω στο τραπέζι σαν 8χρονα αγοράκια στις καλοκαιρινές διακοπές.Και ξεχνάμε ότι ένα είναι το σίγουρο, ένα και μόνο ένα πράγμα μας έχει διδάξει η ιστορία όσον αφορά τις σφαγές, λεηλατήσεις, κτηνωδίες. Δεν τις κάνουν συγκεκριμένα ούτε οι "δεξιά-του-βουνού-όπως-κοιτάς-το-χάρτη" ούτε οι"αριστερά-του-βουνού-προς-τη-θάλασσα", τις κάνουν αυτοί που την εκάστοτε στιγμή έχουν το επάνω χέρι. Και πριν προλάβουμε να τους κατηγορήσουμε οι γιοί τους ή τα εγγόνια τους θα βρεθούν στην άλλη μεριά της λεπίδας και θα γίνουν ήρωες. Γιατί τέτοιες μίζερες υπάρξεις είμαστε, που πριν απο πολλάααα χρόνια χαράξαμε κάτι γραμμές στο έδαφος και έκτοτε νομίζουμε οτι αυτοί που κλείσαμε πίσω απο την γραμμή έχουν έρθει απο άλλο πλανήτη. Παρόλα αυτά, και ενώ έχουμε δυσκολία ακόμα και μετά από ένα χρόνο στη δουλειά να ψυχολογήσουμε τον συνάδελφο στη γωνία, μπορούμε με ευχέρεια να προσδώσουμε ατομικά χαρακτηριστικά σε εκείνο το σύνολο των εκατομμυρίων εξωγήινων.Και οι μύθοι; Μακάρι να μπορούσαν να μείνουν έτσι. Να χαρίζαμε στις σουλιώτισσες το χορό τους, και τι πειράζει; Τον κέρδισαν άλλωστε και είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε πια για αυτές. Άλλα δυστυχώς τους μύθους τους λέρωσαν οι "πατριώτες", και το μόνο που μας μένει πια είναι να τους πετάξουμε...