1) όντως παρασύρθηκα και συγγνώμη για την επιθετικότητα στον λόγο μου.2) Δεν έχω κανένα λόγο να σου επιτεθώ. Ελπίζω κάτι να κερδίσουμε και οι δύο από τον διάλογο. Δεν υπονόησα σε καμία περίπτωση πως είσαι χρυσαυγίτης. Μόνο ότι η ρητορική τύπου "είναι ηλίθιοι" ήταν η βάση για αυτούς που μετέπειτα (λόγο άλλων παραμέτρων) γίναν χρυσαυγίτες. Όλοι είμαστε πιθανοί μελλοντικοί μισητές των πάντων ζομπαριμένοι τρόλερς της Δημοκρατίας. Σιγά-σιγά γίνεται αυτή η μετάλλαξη. 3) Ναι όντως, δεν θα φτιάξουμε τον κόσμο μέσα από σχόλια στην λάιφο. Γιατί γράφουμε όμως, έτσω και αυτά? Αν είναι για να βγάλουμε το άχτι μας οκ. Το κάνω και γω. Έχω κράξει/κάνει χιούμορ εναντίον Χ.Ατων πολλές φορές. Καμιά φορά όμως γράφουμε γιατί πιστεύουμε κάτι ή/και κατανοούμε μέσα από σχόλια άλλων -και δικά μας- καλύτερα την κατάσταση. Κάνουμε και δεχόμαστε κριτική -με σκοπό την βελτίωση μας-. Δικιά μας δουλειά είναι να κερδίσουμε, τώρα που η κρίση που υπήρχε έτσι και αλλιώς... επιτίθεται άγρια (οικονομία, φασισμός κ.α.). Καμία κυβέρνηση δεν δείχνει να μπορεί/θέλει -έστω να- δώσει αυτήν την μάχη. Και ακόμα και αν την έδινε, πάλι δικιά μας δουλειά είναι να γίνουμε καλύτεροι. Και θα ακολουθήσει η τότε κυβέρνηση αναγκαστικά. Θα είμαστε σε θέση να το απαιτήσουμε. Οπουδήποτε ο διάλογος, εκτός από πολλά άλλα, σαν βασικό του στόχο έχει να πετύχει αλλαγές. Μικρές ή μεγάλες, -οι μεγάλες για να γίνουν απαιτούν άπειρες μικρές-. Εσύ όμως εδώ, πήρες μια πτυχή του προβλήματος, την εκμηδένισες σαν να μην έχει καμία αξία και το δικαιολόγησες λέγοντας, "είναι απλά πανηλίθιοι". Και οι πιο πολλοί "συμφώνησαν". Στα πλαίσια του διαλόγου, όφειλα (για τα δικά μου μέτρα και σταθμά) να διαφωνήσω. 4) Το "μαθηματικός" ήταν για να σου δείξει ακριβώς αυτό. Κανείς δεν είναι απόλυτα ηλίθιος ή έξυπνος. Δεν υπάρχει απόλυτο σε θέμα μυαλού. Πρώτα πρώτα, έχει τόσες πολλές πτυχές το ανθρώπινο μυαλό που.... πως τις εξετάζεις όλες? Σίγουρα όμως δεν κρίνεις κάποιον από ένα και μόνο θέμα. Όσο απόλυτα "βλακώδες" και να είναι. Πόσο πιο αντι-νορμάλ και ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΒΛΑΚΑΣ είναι ο ντάστιν χόφμαν στο ρέινμαν? Αν κάνεις έστω και το 1/10 των μαθηματικών υπολογισμών που κάνει θα σε πω διάνοια όμως. Γιατί εκεί του αναγνωρίζεις την "αναπηρία" και την "ιδιαίτερη ικανότητα", αλλά στον Χρυσαυγίτη αυτά μετατρέπονται σε "βλακεία", "κτηνωδία" κτλ κτλ? Ο λόγος -για μένα-, είναι ότι ο ένας κάνει κάτι που δεν σε πειράζει, ενώ ο άλλος σε προσβάλει σαν ύπαρξη. Και συμφωνούμε. Υπάρχει και άλλη παράμετρος όμως. Ο ένας είναι ακίνδυνος, ενώ ο άλλος επικίνδυνος. Όμως, κοιτάμε να βάλουμε στην κατηγορία "ανάπηρος" -με ότι βοήθεια αυτό συνεπάγεται για να ξεπεραστεί αυτό- τον ακίνδυνο και αφορίζουμε/απομονώνουμε τον επικίνδυνο σαν να μην είναι αυτό από μόνο του λόγος για να συνεχίσει να είναι και άρρωστος/ανισόρροπος και επικίνδυνος. Δεν το είπα "ευγενικά" το ανισόρροπος, αλλά κυριολεκτικά. Δεν του χαϊδεύω τα αυτιά, αν τον έκρινα σε δικαστήριο για φόνο θα τον έβαζα μέσα για πάντα, απλά προσπαθώ να τον καταλάβω και όχι να τον κρίνω. Όπως θα έκανα με οποιονδήποτε αμπνόρμαλ. Εντάξει αυτό είναι και υποκειμενικό, εμένα μ'αρέσει να προσπαθώ να καταλάβω τον αμπνόρμαλ, είναι το ψώνιο μου που λέμε, τους πιο πολλούς δεν τους ενδιαφέρει. Με τον φασισμό όμως οφείλουμε να... τώρα που καίει. Γιατί ως ασθένεια της ψυχής το μικρόβιο είναι στον αέρα. Και η πρόληψη είναι το πιο αποδοτικό μέτρο καταπολέμησης της νόσου. 5) επέμεινα πολλές φορές ότι για να γίνεις ναζιστής δεν αρκεί μόνο η -οικονομική- κρίση (ανεργία κτλ). Σε κοινωνίες σε κρίση στην ιστορία, δεν είχαν όλες τέτοια φαινόμενα. Άρα είναι και άλλοι παράγοντες. Ισχύει όμως ΚΑΙ αυτός. Επιγραμματικά, επιβαρυντικά στο θέμα ανδόδου του φασισμού είναι επίσης τα:α) Έλλειψη παιδείας.*β) Ραγδαία εξέλιξη της Ρητορικής μίσους από εξωγενείς παράγοντες. Πχ τα ακροδεξιά μπλογκ (ποιοί πορωμένοι τα οργάνωσαν, έχει πολύ ενδιαφέρον να το δούμε ;) ) που αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια, σε αριθμό και όξυνσης λόγου. Κανάλια τύπου contra channel. Σε αυτά δεν βάζω τράγκα, θέμο κτλ, αυτοί μπαίνουν σε άλλο σημείο του κάδρου. Πολιτικοί "του συστήματος" κι από τζάκι φωνάζουν για κρεμάλες. **γ) σεξουαλική καταπίεση. Οι δυτικές κοινωνίες δυστηχώς είναι ακόμα πολύ πίσω σε αυτό. Τιμημένο Καμασούτρα. Δεν δείχνουμε να καταλαβαίνουμε ακριβώς τι γλώσσα μιλάει το σώμα μας και κάποια στιγμή μας ελέγχουν παρορμήσεις τις οποίες αν ακούγαμε (αντί να νιώθουμε ντροπή) όταν έπρεπε, θα γλυτώναμε πολλά...***δ) Λανθασμένα παραδείγματα προτύπων. Από που να το πιάσεις? Από πολιτικούς? Από δημοσιογράφους? Από καλλιτέχνες?Οι πολιτικοί δώσαν το παράδειγμα της ανομίας. Το κάνανε τρόπο ζωής για αυτούς και για εμάς. Σε αντιπαραβολή, αν στο παιδί σου δεν βάλεις όρια, τι πιστεύεις ότι θα γίνει? Οι δημοσιογράφοι μέσα από τα περιβόητα τηλεοπτικά παράθυρα μας μάθανε πως πρέπει να γίνεται ο σωστός διάλογος. Απαραιτήτως να διακόπτει ο ένας τον άλλον και ας μην μιλάει κανείς ουσιαστικά. Το θέατρο όπως το περιγράφει ο Πουλικάκος. Δεν πειράζει. Σόου κάνουμε για τηλεθέαση και ψήφους. Μαζί αυτοί οι δύο μας μάθανε να μετράμε το φαίνεσθαι. Ποιος το χέζει το "είναι", δεν κάνει αυτό πολιτική(!).Για κάποιους "καλλιτέχνες" δεν θέλω καν να μιλήσω. Η κακή παιδεία*, σε συνδυασμό με τις φωνές για κρεμάλες**, δημιούργησαν τον ενδιάμεσο κρίκο και το τελικό εισητήριο για την είσοδο των ναζί στην ζωή μας. Οι φωνές, πυροδότησαν την ένταση που υπήρχε, κάνανε τον φόβο που είχε σπείρει ο Αυτιάς, οργή που συνδυάστηκε με την παντελή έλλειψη κριτικής σκέψης της μάζας (εδώ μπαίνει ο Τράγκας και ο Θέμος). Οι 100% "ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΙ", πήγαν στην Χ.Α. Λόγο και άλλων καταπιέσεων***, εκτός του οικονομικού. Οι "λίγο λιγότερο βλάκες", τους βλέπαν με συμπάθεια ή/και χωρίς ανησυχία. Ούτε Μπρεχτ ούτε τίποτα. Ούτε τα κλισέ. Οι υπόλοιποι, οι πιο "έξυπνοι", απλά φοβόντουσαν και λουφάξαν σε μια γωνία, άντε να λέγαν και τίποτα κάθε τόσο. Υπήρχαν και μερικές εξαιρέσεις. Αυτήν την φράση άλλωστε "Ο φόβος γίνεται οργή", την είχε -έξυπνα και ύπουλα- πει ο Κασιδιάρης στην Βουλή. Φέρνοντας σαν παράδειγμα την Αλβανία. Το εισητήριο εδραίωσης της Χ.Α. στο σκηνικό, μάλλον το έδωσε το ίδιο το σύστημα. Είναι θέμα επιβίωσης. Ο μέσος μεγαλοπολιτικός στην Ελλάδα του 2013, δεν είναι συμπαθείς, δεν μπορεί να κυκλοφορήσει, αν δεν κρατηθεί με νύχια και με δόντια δεν θα εκλεγεί (εκλογές με λίστα? σοβαρά?). Μια χρυσή αυγή, μεταστρέφει την οργή προς το πολιτικό σύστημα από την πλειοψηφία, σε οργή... γενικώς και αδιακρίτος. Πως να το σταματήσεις αυτό αν είσαι πολιτικός στην Ελλάδα? Με τι καρδιά? Και ότι έχτιζες τόσα χρόνια, να πάει χαμένο? Αφού υπάρχουν οι μπαφούνς που θα φάνε το κουτόχόρτο που σερβίρεις. Άσε που.. στον κόσμο, κάπως είχε μια φυσιολογικότητα όλο αυτό. Αυτό το "κάνω ότι θέλω" της Χ.Α., έβγαζε στην επιφάνεια ένα καταπιεσμένο θέλω μιας μερίδας του πληθυσμού να κάνει "ότι θέλει", αφού... "μόνο αυτοί τόσα χρόνια θα κάνουν ότι θέλουν?"/ "Εγώ στο πηγάδι κατούρησα?". Τσουπ. Να και η ταύτιση με την Χ.Α., όταν την κατέκριναν για τις εφόδους σε λαϊκές. "Καλά αυτό σας πείραξε"-/ "Ναι το εισητήριο που δεν χτύπησα-η απόδειξη που δεν ζήτησα φταίει". Αλλοπρόσαλες ταυτίσεις καταστάσεων που όμως ψυχικά "δένουν". Στην συναισθηματική λογική κάποιων είναι απόλυτα εξηγήσιμο το ότι ψήφησαν Χ.Α. και ας μην έχει μια κάποια βαθύτερη επιθυμία να βγει στον δρόμο με τσεκούρια.Αν μπορέσουμε να του εξηγήσουμε ότι το λάθος δεν διορθώνεται με λάθος, θα είναι μια αρχή. Τέλος, θα σου φανεί περίεργο, αλλά προσπαθώ να κάνω διάλογο ΚΑΙ με χρυσαυγίτες. Όπου, όσο και όπως με παίρνει. Δεν θα πάω ας πούμε σε τύπο με μαχαίρι στο χέρι να του πω, "Ε.. φίλε μήπως είσαι φασιστάκος?". Και αυτούς τους "κατηγορώ". Όπως "κατηγόρησα" και σένα. Όπως και κάνω διάλογο και με σένα. Δεν είναι θέμα πολιτικής ορθότητας. Είναι θέμα σκοπού. Αν ας πούμε 5.000 άνθρωποι καταφέρουν να πάρουν από έναν Χ.Αήτη κοντά τους ο κάθε ένας και να του κάνει "ρεκτιφιέ μυαλού" και αντιπροπαγάνδα που έχει φάει στη μάπα, θα ήμασταν μείον 5000 χ.ατες.... έτοιμους να "σώσουν" και άλλους. Είναι ένας σκοπός μου λοιπόν να είμαι ένας από τους 5.000. Γιατί δηστυχώς υπάρχουν πάνω από 5.000 που βλέπουν σκινχεντ και βγάζουν αφρούς και οργή με την μία. Και αυτού του τύπου την οργή θα την χαρακτήριζα "συναισθηματική ασθένεια", η οποία είναι "άκρως μεταδοτική", μέσω του λόγου. Και αυτοί φέρνουν (άθελα τους) το αντίθετο αποτέλεσμα. Και αυτό προσπαθώ να εξηγήσω ουσιαστικά. Αυτό και το ότι είναι Δική μας η ευθύνη. Ο κάθε ένας άλλωστε θα κάνει το δικό του ταμείο, κάποια στιγμή. Υγ: Αν σε μια κουβέντα με γνωστό, γίνει ο εξής διάλογος:-Θα ψηφίσω Χ.Α.-Είσαι ηλίθιος.Όπως και να συνεχιστεί, οι πιθανότητες λένε ότι θα ψηφίσει Χ.Α.Το μόνο κέρδος είναι ότι έβγαλες το άχτι σου. Σημαντικό, δεν το μειώνω, πόσα να αντέξει κανείς. Αλλά...
Σχολιάζει ο/η