Να είσαι καλά ρε Στάθη που μας γύρισες 30 χρόνια πίσω και μας θύμισες τα χρόνια της νιότης μας, τότε που το πρώτο χαρτζηλίκι έγινε ένας περήφανος αετός στο μπράτσο χωρίς χρώμα γιατί δεν βρέθηκαν ποτέτα υπόλοιπα λεφτά για να το "γεμίσοω" με χρώμα. Να σαι πάντα καλά ρε Jimmy για όλες εκείνες τι στιγμές που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη νιότη και τα όνειρά μας.
