Το φαινόμενο των ανθρώπων που ξαφνικά τρέχουν για να προλάβουν κάποιον συρμό που δεν έχουν ιδέα Αν έρχεται η όχι, το έχω προσέξει επανειλημμένα στο μέτρο και μου κάνει κ εμένα πάντα μεγάλη εντύπωση. Το αποδίδω στον ψυχαναγκαστικο τρόπο ζωής της μεγαλούπολης(και μάλιστα όχι μιας πολύ οργανωμένης) και στην διαρκή αίσθηση που εχουμε ότι πρέπει "να προλάβουμε", ακόμα και όταν δεν βιαζόμαστε καθόλου.Δεν πιστεύω βέβαια ότι εκεί κρίνεται η αξιοπρέπεια του ανθρώπου(εκτός αν μιλάμε ειδικά για την περίπτωση του Σούπερμαν που προσπάθησε να κρατήσει ανοιχτές τις πόρτες). Επίσης θα έλεγα ότι η οδική συμπεριφορά δεν σχετίζεται καταναγκην με αυτό. Ο έλληνας οδηγός ειναι ενα άλλο μεγάλο κεφάλαιο που πιστεύω ότι έχει να κάνει νε την εθνική μας καφρίλα...