Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Πχ η χρήση του όρου "στην Ελλάδα", ο οποίος αποκρύπτει πως ανάλογες προσφυγές σε ανάλογα έργα γίνονται σε όλες τις δημοκρατίες σε όλο τον κόσμο.Ή, η ενόχληση γιατί δεν γίνονται οι όποιες προσφυγές "σε προπαρασκευαστικό στάδιο". Η σωστή ερώτηση είναι γιατί δεν γίνεται διάλογος με συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων σε αυτό το προπαρασκευαστικό στάδιο. Κάλεσαν τους Αθηναίους να πουν αν θέλουν να γίνει διάδρομος χαμηλής κυκλοφορίας η Πανεπιστημίου; Αν προτιμούν να δοθούν 80 εκ. εκεί αντί για μικρά πάρκα σε προβληματικές γειτονιές; Ή μήπως γίνεται κάποιος να προσφύγει ενάντια σε μια ΜΠΕ ως μη επαρκή όταν αυτή δεν έχει τελειώσει;Εάν τα υπουργεία, οι δήμοι και τα ιδρύματα με όραμα θέλουν να προχωρούν χωρίς να ακούν αντίθετες γνώμες, ας μην εκπλήσσονται αν οι τελευταίοι καταφεύγουν στο ΣτΕ ως το μόνο ουσιαστικό μέσο επιρροής του τι γίνεται στην πόλη τους που τους έχει μείνει.Α, και κάτι τελευταίο. Μάλλον η Αθήνα θα επιζήσει αν ο Εθνικός Κήπος γίνει γκαλερί με καθυστέρηση 1 χρόνου λόγω δικαστηρίων, δεν είναι ακριβώς έργο άμεσης ανάγκης.