Sitarcos, θα συμφωνήσω απόλυτα πως ο,τι γίνεται ένας νέος οφείλεται, στο μεγαλύτερο βαθμό, σε περιβαλλοντικούς, κοινωνικο πολιτικούς παράγοντες. Οχι ότι δεν υπάρχουν εγγενείς τάσεις. Για το λόγο αυτό, άνθρωποι με κοινή αφετηρία, έχουν διαφορετική πορεία ζωής αρκετές φορές. Μακριά από μένα τα κηρύγματα. Φαντάζομαι οτι παρατηρήσες πως πουθενά δε χαρακτήριζω τα παιδιά αυτά κάπως. Ομως, δε μπορώ να απόδεχθώ τις πράξεις τους,γιατί είναι σύμπτωμα της παθογένειας της κοινωνίας μας. Γιατί τότε θα πρέπει να απόδεχθώ και τα 18χρονα παιδιά που γίνονται χρυσαυγίτες. Εκτός αν πιστεύουμε οτι αυτοί γεννήθηκαν έτσι κ δεν υπήρξε μια καθοριστική επίδραση των σαθρών δομών αυτού του κράτους που μας έφερε εδώ. Αρα, ναι! Η κοινωνία φταίει, εσύ, εγώ, οι γονείς μας, αλλά πως θα βρούμε λύση; Η βία θα μας γίνει βίωμα κ μετά, θα γίνει ανεξέλεγκτη κ θα ξεσπάσει κατα πάντων κ πασών. Η γνώμη μου λοιπόν είναι καμία ανοχή στη βία από όπου κι αν προέρχεται, γιατί η μια δεν αναιρεί την άλλη.Εχουμε δημιουργήσει δυο στρατούς: οι αστυνομικοί κ οι αναρχικοί. Αυτές είναι οι ομάδες της κοινωνίας, των οποίων η σύγκρουση θα αλλάξει τα πράγματα; Σημασία έχει να παιδευτουμε όχι να φανατιστούμε. Εσύ, που φαίνεσαι οξυδερκής, δεν παρατηρείς φανατισμό;Προσωπικά, προσπαθώ να παραμένω ψύχραιμη κ έχω μάθει να κρίνω αυστηρότερα τον εαυτό μου κ τους δικούς μου ανθρώπους πριν από όλους τους άλλους. Το ερώτημα ειναι άτοπο- αν μου επιτρεπει-γιατί μπορώ να στο αντιστρέψω: αν είχες ένα γιο 20 χρόνων που ήταν αστυφυλακας κ στη σκοπιά του στο ΑΤ, γαζωναν το κτήριο κ σκοτωνοταν από κάποια οργάνωση, θα δικαιολογουσες την αστυνομική βία;Υγ: ειναι κρίμα να συγχέουμε την αναρχία με την τρομοκρατία. Στην Ελλάδα δυστυχώς, έτσι επικράτησε.