Με αφορή ένα εργαστηριακό λάθος, και τα μπερδεμένα λόγια ενός γιατρού είχα μπει κι εγώ σ'αυτό το τριπάκι, καταλήγοντας μετά από 6 μήνες να έχω διαταραχή πανικού (φαντάσου τις κρίσεις πανικού, αλλα συνέχεια...). Δεν κοιμόμουν, έτρεμα και είχα συνεχώς την αίσθηση ότι θα πεθάνω. Κατέληξα σε ένα νευρολόγο (από σπόντα, σε εκείνη τη φάση νόμιζα ότι έχω σκλήρηνση κατα πλάκας να καταλάβεις) ο οποίος μου είπε ότι πάσχω από διαταραχή πανικού. Φυσικά δεν τον πίστεψα. Έκανα μια σειρά από εξετάσεις που ΕΓΩ ζήτησα από το γιατρό να μου γράψει και όταν τελικά εξαντλησα τα πιθανα ενδεχόμενα, τον πίστεψα και πρόσπάθησα να ηρεμήσω... Μου έδωσε μια αγωγή αλλα την πήρα μόνο για λίγες μέρες, προσπάθησα να το ξεπεράσω μόνος. Και το ξεπέρασα μόνο όταν άρχισα να ασχολούμαι εντατικά με κάτι που μου άρεσε, και απασχολούσα το μυαλό μου. Την επόμενη φορά που το θυμήθηκα γελούσα με τις αρνητικές σκέψεις που έκανα.Ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου, αλλά πιστευω πως από τετοιες καταστάσεις βγαίνεις πιο δυνατός.