Συγκαταλέγομαι στους αρρωστοφοβικούς, και λόγω αξιόλογης οικογενειακής κληρονομιάς, αλλά και επειδή είχα μια παρόμοια τραυματική εμπειρία με γιατρό που με εκφόβισε για καρκίνο, σε μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο, προκειμένου να σκάσω έναν αγλέορα για αξονικές και λοιπές εξετάσεις.Όταν πήγα στον παθολόγο μου την επίμαχη ακτινογραφία όπου ο συνάδελφός του είχε εντοπίσει διογκωμένους λεμφαδένες (τελικά ήταν από ίωση), ο άνθρωπος μειδίασε και με καθησύχασε, αλλά εμένα το σκουλήκι μου είχε τρυπώσει στον εγκέφαλο.Πέρασα ένα άσχημο τρίμηνο όπου κόντεψα να πάθω έλκος. Γενικά μετά από αυτό φούντωσαν διάφορες φοβίες, όχι μόνο υποχονδριακού τύπου. Πάντοτε σε έναν ήπιο βαθμό, αλλά αρκετό ώστε να προκαλεί μικρές δυσλειτουργίες.Γενικά πλέον είμαι αρκετά καλύτερα, χωρίς ψυχοθεραπεία. Εκτιμώ τη διαδικασία και τους καλούς ψυχολόγους (όχι τόσο τους ψυχίατρους καθώς το 95% σου γράφει φάρμακα από την πρώτη επίσκεψη) και τους συστήνω στους άλλους αλλά δεν είναι της παρούσης να εξηγήσω γιατί δεν έχω πάει ακόμη ο ίδιος.
