#6 Α καλά, όλα αυτά που συμβαίνουν σε σειρές και ταινίες είναι κλασικό θέμα συζήτησης και υπάρχουν πολύ χειρότερα. Τουλάχιστον το "ένα διπλό ουσίσκι" είναι εύσχημος τρόπος να δηλώσει ο πρωταγωνιστής "νταλκάς βαρύς με βάρεσε" χωρίς να τον πάρουν με τις λεμονόκουπες. Αυτά που προσωπικά με τρελαίνουν περισσότερο είναι1. Όταν κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι τους με τζιν, αμπιγιέ φουστάνια και παπούτσια - σίριουσλι; παπούτσια; πού το έχουν δει αυτό;2. Όταν χτυπάει η πόρτα χωρίς να περιμένουν κανέναν και απλώς ανοίγουν. (Νομίζω το έχει ρωτήσει κάποιος στη Λένα αυτό, αν συνηθίζεται στην Αμερική.) Κάθε φορά με κάνουν να αισθάνομαι σαν φοβική γιαγιούλα που αναφωνεί "ζούγκλα έγινε ο κόσμος" κραδαίνοντας την ομπρέλα της.Μετά βέβαια έρχεται η δικαίωση. Γιατί ΟΚ, τις μισές φορές που ανοίγουν είναι "το πρόσωπο" που τους διεκδικεί εκεί που δεν το περίμεναν, οπότε ακολουθεί ματς μουτς, *αλλά* τις άλλες μισές είναι ένοπλοι που τους καθαρίζουν όλους (ή έστω τους απάγουν). Κι εγώ είμαι σε φάση "να, για να μάθεις ν'ανοίγεις χωρίς να ρωτάς πρώτα, τρόμπα". Με τρελαίνει διπλά όταν το κάνουν τύποι που συναλλάσσονται με εγκληματίες, ή αστυνομικοί της δίωξης ή άνθρωποι που ξέρουν ότι τους κυνηγάει ο πρώην να τους σφάξει, δηλαδή πού πα'ρε Πολυάννα;