Ώπα, ώπα, ώπα νομίζω ότι παρεξηγείς τις προθέσεις ή το ύφος μου :-)Έκανες έναν ισχυρισμό, που μού φάνηκε κάπως αυθαίρετος μεν, αλλά με ενδιέφερε τόσο ώστε να το ψάξω, δεν ήθελα να στην μπω ή κάτι τέτοιο. Δεν νομίζω πως υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι αυτός που λες είναι ο μοναδικός ή ο κύριος λόγος που τα ποσοστά είναι πεσμένα στην Ελλάδα, θα μπορούσε να είναι πράγματι ένας παράγων, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι από πού προκύπτει η σιγουριά σου, αυτό είναι όλο. Και ξαναλέω και τα ποσοστά των ιδιοκτητών γατών είναι χαμηλά και δυστυχώς υπάρχει κόσμος που τις σιχαίνεται ή δεν ξέρω ΄γω τι άλλο. Τι φταίει εκεί;Την ποιότητα κάποιων "φιλόζωων" εν Ελλάδι, την γνωρίζω, αυτοί είναι ακόμη στο στάδιο που φόλες πετιούνται ελαφρά τη καρδία και που ο ένας ιδιοκτήτης σκύλου μπορεί να πει στον άλλον: "ώπα ρε μαλάκα χαλάς την πιάτσα" (όταν ο 2ος πάει να μαζέψει τα περιττώματα του σκύλου του) ή στο στάδιο "δεν στειρώνω και δεν περιορίζω τον σκύλο μου γιατί εμένα δεν θα μού άρεσε να με ευνουχίσουν και να με περιορίζουν" (και μετά πετάμε τα μωρά την θηλυκιάς στα σκουπίδια) ή θα πάρω ένα rottweiler για να πουλήσω μούρη και δεν έχω ιδέα πως να κουμαντάρω ορθά το ζώο.[πάντως τα "σκυλί είναι δεν θα τα βάλουμε σπίτι μας", ενδέχεται να μην είναι καν "registed" στο κτηνίατρο (και στα στατιστικά)]Φυσικά και ένα σπίτι μπορεί να είναι καθαρό και να 'χει σκύλο. Φυσικά και ένα σπίτι μπορεί κάλλιστα να είναι πανβρώμικο χωρίς σκύλο. Την επιλεκτική μικροβιοφοβία και την εν γένει μικροβιοφοβία δεν γουστάρω και δεν με ενδιαφέρει να υποστηρίξω τα αποστειρωμένα περιβάλλοντα (που μάλλον καλό δεν κάνουν). Και αν το σκυλί μου κάνει τρύπες σε καινούργια παπούτσια άλλων, καλό είναι να μην κάνω το ...παπάκι πάει στην ποταμιά.