#5 Όταν γέννησα την κόρη μου άκουσα πάρα πολλές φορές (εκνευριστικά πολλές) και από πολλούς ανθρώπους, την ευχή: "Να σου ζήσει, να τη δεις και νυφούλα!"! Κάθε φορά που το άκουγα ήθελα να κάνω εμετό στα μούτρα τους (Exorcist like) αλλά έβαζα τη λογική και σκεφτόμουν: η ευχή είναι καλοπροαίρετη, είναι μια πολύ συνηθισμένη κουβέντα και ο άνθρωπος που τη λέει (κάτι θείες και κάτι φίλες της μάνας μου κλπ) είναι απαίδευτος! Οπότε συγκρατούμουν και χαμογελούσα (λίγο με το ζόρι ομολογουμένως).Όμως μια μέρα έπεσε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Έτυχε ταυτόχρονα με μένα να γεννήσει και η νύφη της κυρίας που μένει από κάτω μου, ένα αγοράκι. Οπότε η γειτόνισσα (για την οποία η λέξη "απαίδευτος" είναι understatement), περήφανη γιαγιά του συνεχιστή του ονόματος, άρχισε να μου τα πρήζει! Και τι καλή οικογένεια που είστε, και πόσο καλός γαμπρός είναι ο εγγονός μου, και πόσο τυχερή θα είναι η κόρη σου να τον πάρει για άντρα της. Δεν άντεξα. Μια μέρα της απαντάω: "Κυρία Βιργινία σας παρακαλώ, δεν μου αρέσουν αυτά που μου λέτε. Σταματήστε. Η κόρη μου θα αποφασίσει μόνη της αν και με ποιον ή ποιαν θα παντρευτεί, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ έχει πάρει το διδακτορικό της! Τώρα είναι μόλις 3 μηνών και σε 30 χρόνια και βάλε από τώρα, ούτε εσείς ούτε εγώ ξέρουμε που θα βρισκόμαστε!"!!!!!!!!!Θύμωσε η Βιργινία, που δεν θέλω τον άντρακλα τον εγγονό της για γαμπρό και σε πληροφορώ ακόμα την καλημέρα με το ζόρι μου τη λέει 6 χρόνια μετά! :)Δεν είχε νόημα να της την πω έτσι, γιατί ο κολλημένος εγκέφαλος δεν ξεκολλάει. Με είχε πρήξει τόσο που δεν κρατήθηκα, αλλά στην ουσία δεν κατάφερα τίποτα εκτός από το να έχω μια κάπως "τσιτωμένη" σχέση με τη γειτόνισσα. Αν το σκεφτείς είναι εντελώς εκνευριστικό και εντελώς παράλογο.. Τόσο παράλογο όσο και η ευχή "και στις χαρές της κόρης σου" που μου έδιναν χθες σε έναν γάμο που πήγα (χαρές=γάμος.. γιατί αυτό είναι η χαρά της ζωής)!Η μαμά σου έχει απόλυτο δίκιο. Σιγά μην αλλάξεις μυαλά σε όλους τους κολλημένους.